Voor wie de dood vreest of niet!

‘De zin van het leven is dat het ophoudt’ (Kafka)
Wat brengt een jonge vrouw er toe om in een crematorium te gaan werken? Nou niet direct een plaats waar je iemand van twintig verwacht. De oorsprong ligt in het feit dat Caitlin op jonge leeftijd getuige is van een ongeluk waarbij een klein meisje dood valt. De dood wordt door haar ouders weggestopt en dat is de trigger voor Caitlin om de dood te onderzoeken. Misschien hier en daar morbide maar het boek is een pleidooi om de dood niet weg te stoppen maar als onderdeel van je leven te zien.
Het boek begint met een noot van de auteur over de executie van Mata Hari, ze weigert tijdens de executie om een blinddoek te dragen. ‘De sterfelijkheid recht in de ogen kijken is geen sinecure. Om eraan te ontkomen kiezen we ervoor de blinddoek om te houden en in het duister te tasten als het gaat om de feiten omtrent dood en sterven. Onze onwetendheid biedt ons echter geen gelukzaligheid, maar slechts een diepere verschrikking’.
Op twintigjarige leeftijd gaat Caitlin Doughty in een crematorium werken in Californië. Na een aantal maanden weet ze dat dit werk haar bestemming is. In het crematorium leert ze alles over het vak, er wordt geen detail geschuwd. Voor wie de dood onder ogen wil zien en het als onderdeel van het leven ziet een absolute must. En als je angst hebt voor de dood en alles er om heen moet je het gewoon ook lezen. Ingetogen, niets verhullend, een dosis (zwarte) humor maar altijd met respect, zorgt ervoor dat dit een prachtig boek is om te lezen.
Caitlin Doughty vraagt zich regelmatig af waarom de mensheid krampachtig omgaat met de dood en alles daarom heen. Daarnaast vertelt de auteur onomwonden hoe het er aan toe gaat in een crematorium en vertelt ze over de rituelen in de wereld, nu en in vroegere tijden. Met de komst van de begrafenisindustrie neemt ook de verantwoordelijkheid voor de overledene af en daarmee neemt het ontkennen van de dood grotere vormen aan.
Caitlin Doughty wil het taboe rondom de dood doorbreken, het is haar missie. Laten we minder rigide met de dood omgaan maar het gaan zien als een onderdeel van het leven. Het overkomt ons, vroeg of laat allemaal.
Al deze bespiegelingen zijn verpakt in afzonderlijke hoofdstukken, haar werkzaamheden worden beschreven, soms tot in details maar altijd op een respectvolle wijze. Daar tussendoor gevlochten haar eigen gedachten en beschrijvingen van rituelen uit andere culturen. Haar schrijfwijze is uitermate prettig, geen boek om in één keer uit te lezen maar in delen en dan laten bezinken. Ik was nieuwsgierig naar het boek omdat ik in gesprekken met buitenlandse mensen vaak praat over de rituelen rondom de dood. In andere culturen wordt vaak anders tegen de dood aangekeken. In de zienswijze van Caitlin Doughty herken ik veel. Een absolute aanrader!
Caitlin besluit een opleiding als uitvaartondernemer te volgen en is de oprichtster van The Order of the Good Death, een online community die zich inzet om het taboe rondom de dood te doorbreken.