Proza te lezen als poëzie

Wat een verrassing: wil ik om de speciale bundel t.g.v. van de poëzieweek te bemachtigen een dichtbundel kopen, zie Er was eens en er was eens niet en koop die, blijken er geen gedichten in te staan maar pareltjes kort proza. Elk stukje kun je lezen en nog eens lezen, omdat de stukjes, net als haar gedichten, verdicht zijn. Elke regel, elk stukje herbergt een wereld aan gedachten, gebeurtenissen, gevoelens.
Wat me vooral raakte was de monoloog Linkshandigen. Het lijkt een wirwar van opmerkingen die over een klein onderzoekje naar het aantal linkshandigen in een theaterzaal te gaan maar steeds meer voel je de dreiging van het apart zetten en is het een echo van wat de joden overkwam inde tweede wereldoorlog.
En net als haar gedichten is dit een bundel om steeds stukjes uit te blijven lezen na de eerste keer het geheel gelezen te hebben.