Meeslepend verhaal over verlies en verantwoordelijkheid (nemen)

Susan Anne Mason neemt de lezer in dit slot van de ‘Thuiskomst’-serie opnieuw mee naar het Toronto van de jaren ‘40 en stelt, net als in de eerdere delen, maatschappelijke kwesties aan de kaak. Deze keer gaat het onder meer over een jonge welgestelde vrouw, wier leven volkomen op z’n kop komt te staan; Isabelle verliest haar ouders, huis en sociale status binnen de hogere kringen en wordt belast met de opvoeding van haar tienerzus.

Mark en Isabelle blijken in dit opzicht veel meer gemeen te hebben dan ze dachten en dat brengt hen dichter bij elkaar. Tegelijkertijd ervaren ze dat het niet altijd even makkelijk is om zorg te dragen voor hun jongere zus en broer. De auteur weet het begeleidingsproces naar zelfstandigheid en volwassenheid - dat met het nodige vallen en opstaan gepaard gaat - empathisch te verwoorden.

Ook de armoede in een verpauperde stadswijk van Toronto wordt aangestipt, evenals de polio-epidemie die daar uitbreekt. Beide hoofdpersonages hebben oog voor minderbedeelden en achtergestelden en het is mooi om te zien hoe ze elk op hun eigen manier iets voor hen betekenen.

‘Terug naar Bennington Place’ is een meeslepend verhaal over verantwoordelijkheid (nemen), een stapje terug doen, nieuwe vriendschappen, opbloeiende liefde en je leven in Gods hand leggen. Een ontroerende roman die ondanks beladen thema’s als ‘verlies’ en ‘rouwverwerking’ (waar misschien wat meer aandacht aan besteed had kunnen worden) sfeer en warme karakters bevat. Een prachtige afsluiting van een serie - waarin ook bekende personages terugkeren - over kwetsbare(n) (groepen) in de samenleving!