Is chocolade wel goed voor je?

De geschiedenis van Georgië (en Rusland) in de 20e eeuw, verteld aan de hand van de levens van een aantal generaties vrouwen (en een man). Dit klinkt saai, maar dat is het zeker niet. Het is een heel dik boek, maar het blijft je grijpen tot de laatste bladzijde.

Ieder nieuwe geboorte geeft hoop voor de toekomst, hoop op geluk, maar dat is vaak ver te zoeken in de levens van deze vrouwen. Door de politieke gebeurtenissen of door hun eigen keuzes (voor de liefde of de kunst) maken ze gruwelijke dingen mee.

De magie in het verhaal komt uit een klein kopje: met het nuttigen van de goddelijke chocoladedrank (geheim recept van de stamvader van deze geschiedenis) lijkt er een vloek over de hoofden van de familie afgeroepen te worden. Gelukkig is de jongste vrouw van de familie, Brilka, voor wie dit boek geschreven is, allergisch voor bruin voedsel. Misschien kan ze daardoor aan de vloek van de geschiedenis van haar land en familie ontsnappen?

Een meeslepend boek, goed opgebouwd, mooie schrijfstijl. Een paar minpuntjes: door de opeenvolging van de hoofdpersonen raak je soms even de draad kwijt wie wat heeft meegemaakt. En voor wie niet thuis is in de geschiedenis van Georgië zijn de beschrijvingen van de politieke gebeurtenissen en machtswisselingen soms wat abstract, maar ze zitten gedoseerd in het verhaal. De nadruk blijft gelukkig liggen op de invloed ervan op de levens van de hoofdpersonen.

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.