Pageturner, en zo ontroerend, tranen met tuiten

Wat een mooi liefdesverhaal in een verschrikkelijke tijd met waanzinnig verschrikkelijke gebeurtenissen. Wetende waargebeurd en daarna nawoord van schrijver met hoofdpersoon, en als klap op de vuurpijl hun zoon......tranen van tuiten. Dit is ook wat ondanks zelfs niet meegemaakt wel bewust ben van verleden en oorlogen en gruwelijkheden. En dat veel mensen nu en in verleden lange tijd in angst leven of leefden, dat ik niet begrijp dat er mensen zijn die ‘klagen’ over huidige beperkingen door Corona. Wij hebben nog steeds zo veel geluk. Wat een ongelooflijk goed beschreven boek. Eentje die niet weg te leggen was en me zoveel kippenvel en einde tranen opleverden dat ik deze nooit zal vergeten. Het zet je met beide voetjes op de grond en als je er goed mee omgaat, zoveel dankbaarheid om wat we nu allemaal hebben.