Heerlijke John Green

Met Schildpadden tot in het oneindige heeft John Green weer een echte ‘John Green’ geschreven. We maken een tijdje deel uit van het leven van een aantal jongeren, worden meegezogen in hun gedachtenwereld en bekijken de wereld aan de hand van bijzondere quotes. ‘Iedereen kan je aankijken. Maar je komt haast nooit iemand tegen die dezelfde wereld ziet als jij’ bijvoorbeeld.

Aza en Davis vinden elkaar, zien dezelfde wereld en helpen elkaar op hun eigen manier verder in het leven. Aza heeft veel last van haar angststoornis en is daar op een prachtige manier erg open in. De wetenschap dat John Green hierin zijn eigen ervaringen heeft verwerkt, maakt het echt bijzonder.
De verdwijning van de vader van Davis was niet meer dan een kapstok voor het verhaal, een reden om Aza en Davis bij elkaar te brengen. Voor mij wel een onbegrijpelijke keuze en een minder mooi onderdeel van het verhaal. Ik houd van de inzichten die de personages met elkaar delen en de conclusies die ze zo nu en dan trekken over het leven en de zin en zinloosheid ervan.
Kleine, terugkerende metaforen maken het boek voor mij extra speciaal.