Niet genoeg om de aandacht vast te houden

Hannelore Bedert (1984) is een Vlaamse singersongwriter met vier gelauwerde albums op haar naam. Naast haar muziek maakt en speelt ze ook (muziek)theater. Momenteel toert Bedert met haar theatertour Vanaf nu doe ik alles wat ik wil. Haar debuutroman Lam verscheen in oktober 2018 bij Uitgeverij Angèle.

Lucia heeft geen makkelijk leven. Haar moeder verdween toen ze zes was en haar jeugd met haar vader was een eenzame. Lucia vertrekt uit haar geboortedorp en sluit vriendschap met de succesvolle Louise. Wanneer alles eindelijk op zijn plaats lijkt te vallen en het verleden is begraven krijgt Lucia een telefoontje; haar vader is overleden. Lucia keert terug naar haar ouderlijk huis en vindt daar haar vaders geheim.

Heden en verleden wisselen elkaar constant af in Lam. De passages uit het verleden zijn nodig om de leefwereld en het karakter van Lucia te kunnen duiden als lezer. Omdat de passages echter niet duidelijk van elkaar gescheiden zijn is het af en toe lastig schakelen tussen het hoofdverhaal en de herinneringen van Lucia aan haar jeugd in het dorp.

“Ze had geen vrienden in het dorp, niets wat haar daar kon houden. Niets meer dan herinneringen aan een afwezige vader, een uiteengespatte vriendschap, een dood dier en twee verloren moeders. Ze had alleen zichzelf nog en schreeuwde om verandering.”

Het verhaal van Bedert is een zoektocht, zowel naar de moeder als naar de vader van Lucia en naar Lucia zelf. Familierelaties zijn dan ook het grootste thema in dit boek. Ook pesten en een eenzame jeugd zijn thema’s die Bedert erg geloofwaardig weet uit te werken. Het verleden van Lucia verklaart haar gedrag in het heden, iets wat nodig is omdat Lucia niet per se het meest sympathieke hoofdpersonage is dat je had kunnen bedenken.

Opvallend in de schrijfstijl van Bedert is de directheid daarvan, nergens wordt gebruik gemaakt van ingewikkelde metaforen of literaire trucjes. Lam is een rauw verhaal en haar schrijfstijl past daarbij. In dat opzicht doet het boek denken aan Lefbek van Anke Laterveer of Biefstuk van Judith Eykelenboom. Ook is er opvallend veel dialoog in haar debuutroman, wat bijdraagt aan de vlotheid van het verhaal.

Toch weet Lam de aandacht van de lezer niet altijd vast te houden, het is moeilijk in het verhaal te komen, wellicht door de vele onduidelijke afwisselingen tussen heden en verleden. Een interessant debuut dus, over prangende thema’s, maar geen verhaal dat de lezer nog lang bij zal blijven.