Lezersrecensie
Alsof je met je ogen dicht leest
Ik las ‘als je het licht niet kunt zien’ van Anthony Doerr. Een wel
heel bijzonder boek, waarvan het lezen niet een ervaring is maar
een belevenis.
Het verhaal speelt zich af in Frankrijk en Duitsland. Vlak voor het begin van de Tweede Wereldoorlog, tijdens en na de oorlog. Het verhalen wordt in tijdsdelen verteld, de hoofdstukken wisselen per persoon en worden vanuit hun invalshoek verteld.
Het verhaal wordt zodanig verteld, dat ik denk dat ik het niet meer zal vergeten. Werner groeit op in Duitsland als wees samen met zijn zusje Jutta bij Frau Elena.Het blinde meisje Marie Laure groeit op in Parijs, waar ze samen met haar vader woont. Haar vader heeft een bijzondere manier uitgedacht om Marie Laure zo goed mogelijk een eigen leven te laten leiden. In beider levens komen een aantal personen voor die als het ware door het leven reizen, zo belangrijk zijn ze voor Marie Laure en Werner.
De levens van Marie Laure en Werner vallen op een bijzondere manier samen in Saint Malo aan het einde van de oorlog, maar ook jaren kruisen hun levens elkaar op een bijzondere manier.
De schrijver neemt je mee in het leven van Marie Laure en Werner en wel op een zo mooie manier beschreven, dat het voor mij voelde alsof ik met de blinde Marie Laure regenpijpen tellend door eerst Parijs en daarna Saint Malo liep. Alsof ik samen met Werner en zijn zusje op een koude zolderkamer in Duitsland voor een zelfgemaakte radio zat. Bijna alsof je met je ogen dicht leest en naar het verhaal luistert.
Als je houdt van een mooi, bijna filmisch verteld verhaal en je je wilt laten meevoeren in het verhaal waardoor je de wereld om je heen vergeet, dan moet je zeker dit boek lezen!
Dit boek kan voor mij niet anders dan 5 duimen verdienen!
Het verhaal speelt zich af in Frankrijk en Duitsland. Vlak voor het begin van de Tweede Wereldoorlog, tijdens en na de oorlog. Het verhalen wordt in tijdsdelen verteld, de hoofdstukken wisselen per persoon en worden vanuit hun invalshoek verteld.
Het verhaal wordt zodanig verteld, dat ik denk dat ik het niet meer zal vergeten. Werner groeit op in Duitsland als wees samen met zijn zusje Jutta bij Frau Elena.Het blinde meisje Marie Laure groeit op in Parijs, waar ze samen met haar vader woont. Haar vader heeft een bijzondere manier uitgedacht om Marie Laure zo goed mogelijk een eigen leven te laten leiden. In beider levens komen een aantal personen voor die als het ware door het leven reizen, zo belangrijk zijn ze voor Marie Laure en Werner.
De levens van Marie Laure en Werner vallen op een bijzondere manier samen in Saint Malo aan het einde van de oorlog, maar ook jaren kruisen hun levens elkaar op een bijzondere manier.
De schrijver neemt je mee in het leven van Marie Laure en Werner en wel op een zo mooie manier beschreven, dat het voor mij voelde alsof ik met de blinde Marie Laure regenpijpen tellend door eerst Parijs en daarna Saint Malo liep. Alsof ik samen met Werner en zijn zusje op een koude zolderkamer in Duitsland voor een zelfgemaakte radio zat. Bijna alsof je met je ogen dicht leest en naar het verhaal luistert.
Als je houdt van een mooi, bijna filmisch verteld verhaal en je je wilt laten meevoeren in het verhaal waardoor je de wereld om je heen vergeet, dan moet je zeker dit boek lezen!
Dit boek kan voor mij niet anders dan 5 duimen verdienen!
1
Reageer op deze recensie