Prachtig, ontroerende liefde en beklemmend tegelijk

De boeken Zondagskind en Zondagsleven van Judith Visser vond ik erg mooi en las ik met bewondering voor de schrijfster, die zich zo kwetsbaar opstelde met het schrijven van deze boeken. Het meisje met de halve ster is een heel ander soort boek, maar ik was erg nieuwsgierig. De Tweede Wereldoorlog en de Holocaust hebben mijn interesse en de combinatie met het verhaal van de wolf sprak me erg aan.
Judith Visser wilde al een aantal jaren een boek over de tweede Wereldoorlog schrijven. Het idee voor het boek had al in verschillende vormen in haar hoofd rondgezweefd. Toen ze las over de vernietiging van Diergaarde Blijdorp in de oorlog kreeg ze het idee om een roman te schrijven over mens en dier in die vreselijke periode. Hoewel in Blijdorp geen wolven waren, kregen de wolf een hoofdrol in haar boek vanwege haar liefde voor dat dier.
Het is mei 1940 en Rotterdam staat in brand. De half-Joodse Debra overleeft het verwoestende bombardement, maar ontdekt al snel dat het gevaar voor haar en haar familie alleen maar toeneemt. Wanneer anti-Joodse maatregelen elkaar in rap tempo opvolgen en dierbaren beginnen te verdwijnen, ziet ze nog maar één uitweg…
Niet ver bij Debra vandaan wordt ook de Rotterdamse Diergaarde getroffen door bommen. Te midden van alle chaos en ravage slaan verschillende dieren op de vlucht. Een van hen is een jonge wolf. Wat volgt zijn twee opgejaagde zielen die elkaar vinden in het diepst van hun wanhoop. Kunnen zij samen overeind blijven?
Het meisje met de halve ster is een rijke en prachtig geschreven roman over onvoorwaardelijke vriendschap in een van de donkerste periodes van de geschiedenis.
Af en toe las ik het boek bijna ademloos. De beschrijving van het bombardement van Rotterdam maakte me stil. Judith Visser beschrijft dat op een manier waarop het is of je meeloopt door de stad. De personages en de sfeer zijn goed uitgewerkt. In het gezin voel je de spanning van het niet weten wanneer en wat er met hen gaat gebeuren. In eerste instantie lijkt er niet zoveel voor hen te veranderen, maar sluipenderwijs voert de bezetter steeds meer restricties in voor Joden. Voor de half Joodse Debra heeft de oorlog steeds meer gevolgen. De hoofdstukken zijn afwisselend vanuit Debra en Chaver, de wolf, beschreven. Bijzonder zoals beschreven is wat de wolf meemaakt en voelt. De personage Saul heeft, net als de andere personages veel indruk op me gemaakt. Zo bijzonder om in het verhaal de band tussen mens en dier te voelen. Steeds wilde ik verder lezen om te weten hoe het een ieder zou vergaan, maar soms voelde het ook beklemmend wat zij mee moesten maken.
Het verhaal van de Holocaust moet verteld blijven, vooral in de tijd waarin we nu leven. Toch geeft het boek ook een gevoel van hoop en vooral van liefde en houvast.
In één woord prachtig!