Alweer een geweldig boek van Minier!

Na het lezen van ‘een kille rilling’ en ‘huivering’ van Bernard Minier wilde ik gelijk door met ‘verduistering’. Helemaal in de ban van Martin Servaz en zijn collega’s en natuurlijk ook de oude vijand van Servaz, Hirtmann.

Toch vond ik dit boek anders. Hoe anders? In de andere twee boeken waren de verhalen een beetje om Servaz heen geweven en lazen we ook veel over zijn gedachten en gevoelens. In dit verhaal staat hij niet zo op de voorgrond. Het verhaal begint met Christine, tussendoor lijkt Servaz wat actief te worden. Hij verblijft in een revalidatiekliniek, maar gaat zo veel als mogelijk zijn eigen gang. Tot hij ook een vreemde brief krijgt en op zoek gaat naar de herkomst. Het leven van Christine staat voor mij in dit verhaal op de voorgoed. Toch krijgt gaandeweg het verhaal Servaz weer een grotere rol. Dacht ik nu weer te weten wat de clou van het boek was; nou weer werd ik verrast! De verhalen zitten zo onwaarschijnlijk goed in elkaar! Fantastisch geschreven weer. Jammer dat er nu niet nog een deel is, want dan wist ik wel wat ik ging doen…………..