Naomi Novik schrijft poetisch!

Het liefst weet ik zo min mogelijk van een boek of de schrijver voordat ik begin met lezen. Zo word ik niet geremd door (voor)oordelen, twijfels of andere gedachtes. Bij Spinning Silver was dit zo, ik wist er eigenlijk helemaal niks van af. De schrijver was me onbekend en het bleek een hervertelling te zijn van het sprookje Repelsteeltje. Leuk! Die ken ik eigenlijk niet. Ondanks dat ik het sprookje en de schrijfster niet kende had ik toch wat verwachtingen, want de achterflap lees je altijd wel voordat je een boek gaat lezen, toch? Ik wel in ieder geval.

Aan de hand van de covertekst had ik verwacht dat het over een sterke vrouw zou gaan. Een vrouw die de taken van haar vader overneemt, omdat hij er eigenlijk niet geschikt voor is. Dit bleken sterke vrouwen (meervoud) te zijn. In Spinning Silver komen meerdere personages aan het woord. Dit had ik dan weer niet verwacht. Ik heb zelfs nog even de tekst op de flap er weer bijgepakt, had ik dat gemist in de beschrijvingen? Ik wilde juist zo graag over Miryem lezen en nu kwamen al die anderen er tussendoor voor mijn gevoel. Ik had het inderdaad gemist. Het stond er wel op. En uiteindelijk hebben alle personages mijn hart gewonnen.

Ik moest erg wennen aan de veranderingen van perspectief. Niet zo zeer het feit dat het veranderde, maar wel naar wie. Dat was toch telkens weer een regel of 2 lezen voor ik het wist.
Toen er nog maar 2 personages waren vond ik het boek sneller gaan. De gebeurtenissen volgden elkaar wat sneller op en je zag snel wat de effecten waren voor beide personages.
Na hoofdstuk 6 werd het wat langdradiger voor mijn gevoel. En tegen het einde (laatste 100 pagina's) kwam de spanning voor mij weer terug en greep het verhaal me pas echt.

De schrijfstijl van Naomi Novik is een stijl apart. Ze schrijft van zichzelf al sprookjesachtig en haar zinnen zijn poetisch! Als je aan haar schrijfstijl gewend bent, want ook dat is even wennen, dan dansen de zinnen over de pagina's.

Goh, ik schrijf dit hierboven en vraag me af of ik meer sterren zou moeten geven dan drie. Het antwoord is Nee. Voor mij moet een boek ook vooral grijpen en de aandacht vasthouden en dat miste voor mij toch echt in het midden van het boek.