Recensie Naar huis zwemmen

  Naar huis zwemmen,is een boeiend verhaal waarin Wilbur de hoofdpersoon is , het is een jongen die het niet erg makkelijk in zijn leven heeft.
De moeder van Wilbur overlijdt bij zijn geboorte en zijn vader gaat er vandoor,zodat hij in een weeshuis terecht komt.
Later wordt hij door zijn grootmoeder vanuit Amerika naar Ierland gehaald, met haar kan hij het erg goed vinden,met zijn grootvader kan hij minder goed opschieten.

Het verhaal begint dat hij zich in het water heeft later vallen,als hij wakker wordt ligt hij in het ziekenhuis en weet hij zich verder niets meer te herinneren,de eerste tijd praat hij niet ,maar na enige tijd besluit hij dan toch maar te gaan praten.
We volgen Wilbur vanaf zijn geboorte tot aan zijn volwassenheid en ontmoeten een aantal personen die de nodige invloed op zijn leven hebben.
Wilber is maar 1.50 ,en hij wil zo graag groot en sterk zijn,zijn idool is dan ook Bruce Willis,van wie hij alle films gezien heeft.’
Het is een hoogbegaafde jongen,die op school vaak gepest wordt en hij heeft een vreselijke hekel aan water.
Je krijgt zicht hoe het in zijn verder leven verloopt en eigenlijk vind ik het maar een triest verhaal,anderzijds zijn er ook stukken die humoristisch overkomen.
Het verhaal wordt afwisselend in de eerste en derde persoon verteld,het heden en verleden komen dan ter sprake.
De karakters van Wilbur en van de personen die hij tegenkomt worden goed weergegeven,je ziet de mensen voor je in hun vaak ellendige bestaan.
Ik vond het een mooi en meeslepend boek om te lezen,al had ik in het begin geen idee hoe of het allemaal zou verlopen.