Lezersrecensie
Wat ik nou vind van... 'Een schitterend ongeluk'
Pff weer een BNer die zo nodig moet schrijven... ja dat dacht ik inderdaad.
Maar hey, het boek kostte me maar 3 euro op de rommelmarkt (en zag er ongelezen uit) en de kaft icm de titel sprak me verder wel aan.
Geen flaptekst te lezen (boek was in plastic folie verpakt en op de achterzijde staat een grote foto van de auteur), maar hoppaaa, ook op de stapel erbij.
Gewapend met een tas vol boeken ging ik weer huiswaarts.
Eerst 2 andere boeken gelezen, en daarna begon ik aan deze.
De eerste 5 blz heb ik 4 x opnieuw gelezen. Ik legde het boek steeds weg en als ik het weer oppakte besefte ik dat ik gewoonweg niet meer wist wat ik gelezen had.
Aangezien ik een eventuele vorm van vroege dementie uitsluit, concludeerde ik dat het boek me gewoon niet pakte.
Maarrrr opgeven is geen optie (of nou ja, tuurlijk is het dat wel. Maar aangezien ik dat dit keer niet deed, staat dat even beter in dit stukje) dus begon ik op een zondagochtend vol goede moed opnieuw en zou ik zorgen ik dat ik in ieder geval een stuk verder pas zou stoppen.
Want ja, naast mijn tijdrovende leeshobby heb ik nu eenmaal ook een gezin, huishouden, surprises te maken voor Sinterklaas en Netflixseries te bingewatchen. Dus ik zou echt een keer dat boek ook weer moeten wegleggen.
Het verhaal pakte me dan toch nog en ik werd wel nieuwsgierig naar de rest van het boek.
5 pubers, ieder met hun eigen achtergrond met bijbehorende sores, ontmoeten elkaar op de 1e dag in de brugklas en vormen vrijwel direct een hechte groep.
Samen ontdekken ze het leven, relaties en seksualiteit.
Dat ze dit met z'n 5en tegelijk doen vond ik wat wonderlijk, ik heb nog even teruggedacht aan mijn eigen pubertijd, maar de meest voor de hand liggende conclusie is blijkbaar dat mijn vriendschappen niet écht echt waren.
Toch heb ik dat niet zo ervaren, maar hey.
Terug naar het boek. Als na een ongeluk een geheim van een van de 5 boven water komt, werpt dat een schaduw op de groep.
Zijn ze wel zo close als ze denken? Kunnen ze elkaar wel vertrouwen en hoe beïnvloedt dit hun relaties onderling?
Op zich best een oké boek. Een aantal vragen heb ik wel. Waarom is een van hen weggegaan om na het ongeluk terug te komen? M.i. voegt dit niets toe aan het boek, terwijl de verwijzingen naar het vertrek doen denken dat hier iets aan de hand is dat je als lezer wil ontrafelen.
Dan de 'bad guys'. Mwah. Voor mij speelde dit echt zijdelings mee. Merkte dan ook dat ik dat niet echt boeiend vond. Wellicht was dit om het spannend te maken, maar als dit was weggelaten had dit boek voor mij méér gehad. Het verhaal over de vriendschap en hoe die zich ontwikkelt is m.i. al een goed verhaal op zich en dit deed daar afbreuk aan.
Al met al een prima boek, met hier en daar dus een kanttekening mijnerzijds.
Maar toch zal ik een evt ander boek van deze schrijfster wel oppakken want de schrijfstijl vond ik prima.
Toch nog 4 duimpjes voor dit schitterende ongeluk
http://www.watiknouvind.com/2017/11/wat-ik-nou-vind-van-een-schitterend.html
Maar hey, het boek kostte me maar 3 euro op de rommelmarkt (en zag er ongelezen uit) en de kaft icm de titel sprak me verder wel aan.
Geen flaptekst te lezen (boek was in plastic folie verpakt en op de achterzijde staat een grote foto van de auteur), maar hoppaaa, ook op de stapel erbij.
Gewapend met een tas vol boeken ging ik weer huiswaarts.
Eerst 2 andere boeken gelezen, en daarna begon ik aan deze.
De eerste 5 blz heb ik 4 x opnieuw gelezen. Ik legde het boek steeds weg en als ik het weer oppakte besefte ik dat ik gewoonweg niet meer wist wat ik gelezen had.
Aangezien ik een eventuele vorm van vroege dementie uitsluit, concludeerde ik dat het boek me gewoon niet pakte.
Maarrrr opgeven is geen optie (of nou ja, tuurlijk is het dat wel. Maar aangezien ik dat dit keer niet deed, staat dat even beter in dit stukje) dus begon ik op een zondagochtend vol goede moed opnieuw en zou ik zorgen ik dat ik in ieder geval een stuk verder pas zou stoppen.
Want ja, naast mijn tijdrovende leeshobby heb ik nu eenmaal ook een gezin, huishouden, surprises te maken voor Sinterklaas en Netflixseries te bingewatchen. Dus ik zou echt een keer dat boek ook weer moeten wegleggen.
Het verhaal pakte me dan toch nog en ik werd wel nieuwsgierig naar de rest van het boek.
5 pubers, ieder met hun eigen achtergrond met bijbehorende sores, ontmoeten elkaar op de 1e dag in de brugklas en vormen vrijwel direct een hechte groep.
Samen ontdekken ze het leven, relaties en seksualiteit.
Dat ze dit met z'n 5en tegelijk doen vond ik wat wonderlijk, ik heb nog even teruggedacht aan mijn eigen pubertijd, maar de meest voor de hand liggende conclusie is blijkbaar dat mijn vriendschappen niet écht echt waren.
Toch heb ik dat niet zo ervaren, maar hey.
Terug naar het boek. Als na een ongeluk een geheim van een van de 5 boven water komt, werpt dat een schaduw op de groep.
Zijn ze wel zo close als ze denken? Kunnen ze elkaar wel vertrouwen en hoe beïnvloedt dit hun relaties onderling?
Op zich best een oké boek. Een aantal vragen heb ik wel. Waarom is een van hen weggegaan om na het ongeluk terug te komen? M.i. voegt dit niets toe aan het boek, terwijl de verwijzingen naar het vertrek doen denken dat hier iets aan de hand is dat je als lezer wil ontrafelen.
Dan de 'bad guys'. Mwah. Voor mij speelde dit echt zijdelings mee. Merkte dan ook dat ik dat niet echt boeiend vond. Wellicht was dit om het spannend te maken, maar als dit was weggelaten had dit boek voor mij méér gehad. Het verhaal over de vriendschap en hoe die zich ontwikkelt is m.i. al een goed verhaal op zich en dit deed daar afbreuk aan.
Al met al een prima boek, met hier en daar dus een kanttekening mijnerzijds.
Maar toch zal ik een evt ander boek van deze schrijfster wel oppakken want de schrijfstijl vond ik prima.
Toch nog 4 duimpjes voor dit schitterende ongeluk
http://www.watiknouvind.com/2017/11/wat-ik-nou-vind-van-een-schitterend.html
1
Reageer op deze recensie
