Bijna perfect....

Theo Faber,een psychotherapeut, solliciteert in The Grove. De inrichting waar Alicia Berenson patiënte is. Zij heeft 6 jaar geleden haar echtgenoot Gabriël vermoordt en sedertdien geen enkel woord meer gesproken. Theo is er vast van overtuigd dat hij dit stilzwijgen kan doorbreken. Hij is volledig geobsedeerd door dit idee. Dit is de enigste reden om hier te werken en alles draait om Alicia. Eenmaal aangenomen gaat hij zelfs zo ver dat hij regelmatig de regels van de instelling aan zijn laars lapt.
Het boek vertelt het (levens)verhaal van Theo enerzijds en van Alicia anderzijds. Dit laatste aan de hand van dagboekfragmenten. Zij hebben gemeenschappelijke raakvlakken in hun jeugd.
In het begin komt het verhaal wat traag op gang maar eens je 1/3de gelezen hebt wordt je meegesleurd in het verhaal en kun je het moeilijk opzij leggen.
Alles is goed in elkaar gezet .
Hoe het er in een inrichting aan toe gaat tussen de patiënten.Je waant je er zelf.Je proeft de sfeer.
Michaelides zet Alicia prachtig neer als "de Stille Patiënt"
Ze spreekt niet maar zegt tegelijk veel, je moet het alleen "zien"
Een geweldig plot met een verrassend einde dat ik helemaal niet zag aankomen.
Dit boek is zeker 4,5 * waard