Beklemmend en eng, ondanks de voorspelbaarheid

Zo, wat een debuut! Hoewel je al snel doorhebt hoe het echt zit en het verhaal dus best voorspelbaar is, wil je toch steeds doorlezen. Mijn zucht naar drama en psychologische thrillerelementen zorgde ervoor dat ik steeds wilde weten wat Jack nu weer bedacht had voor Grace. Welke doortrapte spelletjes hij speelde. Maar ook waarom hun vrienden niets in de gaten hadden. Ik snap het niet: als je vrienden bent, dan hou je toch het welzijn van elkaar in de gaten? Als je dan ineens merkt dat iemand er slechter uitziet dan de vorige keer, vraag je toch door? Maar aan de andere kant: Jack weet het wel erg goed te spelen! Zo goed, dat ik zelfs even begon te twijfelen aan de geestelijke gezondheid van Grace.

Het boek is goed opgebouwd: de hoofdstukken wisselen elkaar netjes af van Heden naar Verleden. Zelfs de werkwoordtijden zijn hierop aangepast: Heden wordt in de tegenwoordige tijd verteld, Verleden in de verleden tijd. Hier moest ik in het begin wel aan wennen: las ik dit nu goed? Er klopte naar mijn mening iets niet. Maar als je dan eenmaal gewend bent aan deze wisseling, merk je het al niet eens meer. En het is ook nog eens handig voor als je even vergeten bent of Grace een verhaal uit het verleden vertelt of uit het heden.

Achter gesloten deuren is beklemmend. Eng, als je bedenkt dat niets is wat het lijkt. Ik ben tijdens het lezen helemaal van de mik geweest. Wantrouwend, zelfs naar mijn vriend; zou hij ook ineens kunnen veranderen in een psychopaat? Onzin natuurlijk, maar dat is wel het effect dat het boek op mij had. Best knap.

Ik geef dit boek 4 sterren, omdat ik graag had gezien dat er nog wat meer twijfel gezaaid werd door bijvoorbeeld het verhaal deels vanuit Grace en deels vanuit Jack te vertellen. Het was nu iets te voorspelbaar. Maar goed, dat is misschien een tip voor het volgende boek van BA Paris. Ik zal een volgend boek zeker weer gaan lezen! Voor dit boek kan ik alleen maar zeggen: LEZEN!