Schaamte verandert je

In dit boek gaat het over de ‘ontvoering’ van Pieter Elting. Zijn ontvoerders proberen hem iets duidelijk te maken, op vele verschillende manieren, maar Pieter kan er maar niet achterkomen waarom hij daar opgesloten zit in dat kamertje. Waarom doen ze deze dingen met hem? Wat heeft hij verkeerd gedaan om dit te moeten ondergaan? Uiteindelijk wordt hem duidelijk wat de beweegredenen zijn van de ontvoerders, zal Pieter zich hier nog uit kunnen redden?

De cover van het boek bestaat uit gebroken glas, waarachter je vaag een soort bladeren van een boom ziet. Ik denk niet dat ik dit boek snel op zal pakken in een boekenwinkel want ik vind de cover niet aantrekkelijk genoeg. Wel vind ik na het lezen van het boek dat de cover past bij het verhaal. De wereld is vaag, op meerdere manieren; zicht, geheugen..

Dijkzeul heeft een prettige manier van schrijven. Makkelijke en korte zinnen, waardoor het boek leest als een trein. Daarnaast is het boek opgedeeld in redelijk kleine hoofdstukken, wat het lezen naar mijn mening ook aangenamer maakt. Het is dus een vlot geschreven en lekker weglezend boek.

Het einde.. Wow! Ergens had ik het verwacht, maar ergens ook totaal niet. En wat een geweldige manier om dat uit de ogen van ‘die persoon’ te schrijven. Past goed bij het boek en de titel van het boek komt hierin naar voren. Je voelt mee met de persoon uit het laatste hoofdstuk en je kan de gedachtegang ook helemaal volgen. Echt heel ingenieus gedaan.

Daarnaast heeft de schrijfster het voor elkaar gekregen dat je lang in het ongewisse blijft met betrekking tot de reden van de ‘ontvoering’. Een aantal keer werd ik op het verkeerde been gezet en de uiteindelijke reden had ik dus ook niet aan zien komen. Heel knap gedaan!

De titel van het boek komt als eerste letterlijk aan de orde in het laatste hoofdstuk. Ik had daarvoor nog niet zo heel erg nagedacht over de titel, maar hoe hij daar naar voren kwam maakte het gelijk duidelijk. Ik kan mij goed voorstellen dat deze groep personen zich zo voelt en daar denken we eigenlijk niet over na. We denken over de gevolgen die het voor ons heeft, meer dan hoe die mensen zich voelen. Toen ik eenmaal na ging denken over de titel dacht ik; ‘eigenlijk gaat het hele boek over dagen van schaamte’. Deze titel past dus echt heel goed bij het boek wat mij betreft.

Het enige minpuntje dat ik kan benoemen is het thrillergehalte. Het boek was wel spannend, maar ik zat niet op het puntje van mijn stoel vol van spanning. Natuurlijk was ik wel benieuwd naar het verloop van het verhaal, maar het was niet ‘thrilling’ wat mij betreft. Dit is het kleine minpuntje dat ik kon vinden in het boek.

Het onderwerp in het boek is een maatschappelijk probleem, waar denk ik een grote groep mensen mee te maken heeft. Enige kritiek hierop komt wel naar voren in het boek, ik vraag mij af of dat komt door een persoonlijke ervaring van de schrijfster. Wel goed dat hier een verhaal over is geschreven, want voor zover ik weet zijn er weinig boeken over dit onderwerp te vinden.

Ik geef het boek vier sterren. Het is een vlot geschreven boek over een onderwerp dat echt in de maatschappij leeft. Misschien niet altijd op een positieve manier, maar het is goed dat dit is verwerkt in een boek. De titel van het boek komt helemaal tot zijn uiting als je er aan het einde van het boek eens goed over na gaat denken. Ik vind hem echt perfect gevonden en tevens heel mooi. Het enige minpuntje is het thrillergehalte, maar uiteindelijk is het zeker een aanrader!!