Hoe nu verder?

De Stad van Spiegels, (helaas) het laatste deel van De Oversteek-trilogie. We nemen een flinke stap in de tijd en er zijn flink wat dingen veranderd. Hoe is het met iedereen en wat doen ze nu? En wat is dat project waar Michael mee bezig is? En waarom is dit nou eigenlijk allemaal gebeurd?

Op de kaft van het boek zien we een jonge vrouw van ongeveer 20 jaar. Ook dit boek past in de stijl van de vorige twee boeken. De achtergrondkleur is een beetje blauwig, de titel is wit en de rest geel. Net als de andere delen vind ik het een aantrekkelijke kaft en zou ik het zeker oppakken in de winkel. Dit keer geen quote, ook niet van Stephen King, maar dat komt misschien nog bij de nieuwe uitgaves!

Ook hier start het boek met een korte samenvatting van het vorige boek. Een korte samenvatting, maar je kan alles weer even opfrissen en weer vol goede moed beginnen met lezen. Heb je de eerdere boeken niet gelezen dan zal het wat lastig worden, of als het al een tijdje geleden is dat je die hebt gelezen. Dit omdat het een samenvatting is van 7 pagina’s, waar de Twaalf bestaat uit 600 bladzijden. Maar ik vind het een leuk begin van het boek, vooral ook de manier waarop er wordt samengevat.

Ik raak er niet over uitgesproken, maar wat schrijft Cronin toch fijn. Heel gedetailleerd, al leek dit wel minder als in de vorige delen. Er was echter wel één deel in het boek waar ik heel slecht doorheen kwam en wat ik persoonlijk niet bij het boek vond passen. Dit was gelukkig maar een kort stuk en daarna ging ik weer als een speer.

Het boek bestaat uit verschillende delen en die spelen zich ieder af in een andere tijd. Wel is het zo dat dit chronologisch gebeurt en dit maakt het net iets makkelijker als dat de tijden door elkaar lopen. Wel moest ik soms nog even terugbladeren om te zien hoeveel we precies in de tijd waren gesprongen.

In dit laatste deel leer je niet echt nieuwe personages kennen, op één belangrijke na. Je leert de bestaande personages nog beter kennen en werkt toe naar het ‘einde’. Er zijn een aantal personages die in het tweede deel naar voren kwamen en waarvan ik dacht dat ze misschien in het derde deel nog een rol zouden spelen. Dit was niet zo en dat vond ik toch wel een beetje jammer.
Had graag van een aantal personages willen weten hoe het af was gelopen, maar ik denk dat we dat zelf in moeten/kunnen vullen.

Het boek eindigt met een verrassende epiloog waarvan ik het meeste geen toegevoegde waarde vond voor het verhaal. Het meeste heeft er niets mee te maken en het einde vind ik toch vrij vaag. Er zou bij wijze van spreken zo nog een boek achteraan kunnen komen. Wel vond ik dit weer typerend voor het verrassende schrijven van Justin Cronin, wat hij in de hele trilogie heeft laten zien.

Uiteindelijk geef ik de Stad van Spiegels 4 sterren. Justin Cronin kan mij ontzettend boeien met zijn schrijfstijl en de inhoud van het verhaal. Jammer is dat ene stuk in het verhaal waar zijn schrijfstijl ‘verandert’ en ik er minder goed doorheen kwam. Ook de epiloog had sterker gekund en dat zorgt samen voor 1 ster aftrek. Al met al raad ik wel iedereen aan om deze trilogie te lezen!