Een nieuwe zoektocht is begonnen

Waarom heb ik deze schrijver pas nú ontdekt? Want zoveel is zeker: ik heb een achterstand goed te maken. De witte leeuwin is inderdaad mijn kennismaking met Mankell, op aanraden van collega-recensenten. Na Sjöwall en Wahloo, wiens werk ik altijd als topklasse beschouwd heb, kon het naar mijn gevoel enkel bergafwaarts gaan in de Scandinavische thrillerwereld. Dus hield ik me jarenlang ver van het nieuwe noordelijke schrijversgeweld. My mistake.

Door het steeds wisselen tussen de Zweedse en Zuid-Afrikaanse scènes wordt een spanning gecreëerd die het hele boek draagt. Het samenvoegen van internationale politieke feiten en de totaal toevallige samenloop van omstandigheden, die het zwaartepunt naar een anders vrij rustige landelijke omgeving verleggen, mogen voor de niet-lezer nogal vergezocht lijken, eens je in het boek duikt is het de logica zelve.

Een meesterlijke stijl, een goedgekozen en uitgewerkte plot, een heel menselijke antiheld in de hoofdrol. Een nieuwe zoektocht naar méér van hetzelfde is begonnen.