In dit nieuwste boek van Patricia Cornwell ontvangt Kay Scarpetta een e-mail met daarin een filmpje en een foto van een afgesneden menselijk oor.
Afzender onbekend, in het filmpje is wel een als vermist opgegeven persoon te zien. Dan komt er een melding binnen van een lichaam in de baai, vastgebonden aan touwen waarin ook nog eens een zeldzame schildpad verstrikt zit. Het vermoeden bestaat dat iemand het op Kay Scarpetta gemunt heeft. Zij moet komen opdraven als getuige in een rechtszaak, om redenen die haar niet bevallen, en ze heeft vijanden genoeg. Nichtje Lucy zet zich ook nu weer actief in op jacht naar de dader, en Marino werkt zich weer eens in de nesten. Het bekende verhaal dus. Al met al weet Patricia Cornwell 332 bladzijden vol te schrijven over een periode van slechts drie dagen. Ze beschrijft alle gebeurtenissen, maar ook omgevingen waar Kay komt zeer uitgebreid (tot de merknamen van alle apparatuur aan toe) en dat irriteert. Het lijkt erop dat P. Cornwell vooral wil laten zien hoeveel werk zij heeft verricht aan onderzoek voor dit boek, hoe goed zij weet hoe een politie-onderzoek werkt. Daar gaat ze zo op in dat ze voorbij gaat aan de personages, hun emoties en gevoelens komen niet voldoende aan bod. Verder is het een voorspelbaar boek, je weet van tevoren al waar het naar toe gaat: in dit geval een afgeraffeld eind. Voor mij geen Patricia Cornwell meer, deze dame heeft haar beste boeken geschreven in het verleden. Jammer!