Geramde SF-klassieker!

Ik heb nooit nagelaten dit boek uitvoerig te prijzen als één van mijn absolute favorieten. En daarom wilde ik het ook graag eens opnieuw lezen, en dan wel in de Engelstalige versie.

Ook dat blijkt al snel een genot te zijn, want oh, wat is dit een fantastisch boek! In de kern is het een raamvertelling waarin zes verhalen verteld worden van de in totaal zeven pelgrims die afreizen naar de Tijdtombes op de afgelegen planeet Hyperion, het oord waar god/monster The Shrike rond waart. En al die verhaaltjes zijn kostelijk en passen ook nog eens heel mooi in elkaar in het enorm grootschalige en complexe toekomstbeeld dat Simmons heeft geschetst van de 28e eeuw.

Bijzonder blijft ook nog steeds Simmons’ ode aan zijn eigen literaire helden. De gekozen vorm is bijvoorbeeld een variatie op ‘The Canterbury Tales’ van Chaucer. Maar vooral de dichter Keats speelt een centrale rol, zelfs letterlijk. Dat Simmons hierin misschien wel een beetje doordraaft doet misschien af aan de geloofwaardigheid, maar dat neem je graag voor lief in het kostelijke verhaal dat Simmons vertelt.

Conclusie: ook bij herlezing kan ik niet anders dan opnieuw de loftrompet te steken over deze absolute klassieker!