Geliefden achterna in Verre vlinders

Het blijven heerlijke verhalen: het lief en leed van mensen die voor een geliefde naar een ander land emigreren. Gaat het ze lukken? Aarden ze er? Veroorzaakt het spanning op hun prille relatie? Wat halen ze zich allemaal op de hals? Janneke Knüppe (1986) schreef er een boek over.

Het is alweer een aantal jaar geleden dat de vragen ook in Knüppes leven centraal stonden. Dat was toen zij voor een, inmiddels toenmalige, geliefde naar Stockholm vertrok. Ze deelden lief en leed, maar uiteindelijk strandde de relatie en reisde Knüppe terug naar Amsterdam, waar ze inmiddels weer woont en werkt.
Het was deze ervaring die Knüppe op het idee bracht voor het schrijven van Verre vlinders, een verhalenbundel met twintig persoonlijke verhalen van mensen die voor hun geliefden hun leven in Nederland vaarwel zeiden en emigreerden.

De auteur heeft voor deze verhalen Nederlandse vrouwen en mannen geïnterviewd over hun belevenissen, cultuurverschillen, afstand, taal, identiteit, gemis, liefde, frustraties en integratie. Zweden, Australië, Zuid-Afrika, Italië, België; het zijn een aantal landen waar naartoe gereisd werd om de liefde achterna te gaan.

Een prachtig verhaal is dat van Maartje en Wammes. De Nederlandse Maartje vertrekt voor haar Belgische droomprins Wammes naar België, een land dat zo dicht tegen ons land aanschurkt dat het wel hetzelfde moest zijn. "Ik heb altijd gedacht dat ik naar 'mijn kleine broer' ging verhuizen in plaats van naar een ander land," brengt Maartje in haar verhaal naar voren. Maar daarin vergiste Maartje zich behoorlijk. Het vinden van werk was een crime, omdat het systeem daar heel anders blijkt te zijn en ook het maken van vrienden is niet zo gemakkelijk. "Eigenlijk was alles wat ik van te voren dacht over België en Belgen anders." Ondanks de tegenslag "heb ik nooit echt op het punt gestaan terug te verhuizen."

Wat een beetje onderbelicht blijft in het boek is het verhaal van de geliefde, waardoor je een eenzijdig beeld krijgt en sommige verhalen wat aan de oppervlakte blijven hangen. Natuurlijk zijn de verhalen van de mensen die huis en haard verlaten hebben de invalshoek van deze verhalenbundel, maar voor sommige verhalen zou het mooi zijn geweest als de partner ook aan het woord was gelaten.

Een ander prachtig verhaal is dat van de Nederlandse Jennifer die haar grote Italiaanse liefde Giorgio in Cambridge ontmoette en uiteindelijk met hem in Italië ging wonen. Knüppe heeft veel tijd en aandacht aan de interviews besteed, en dat lees je vooral in dit verhaal. De schrijfster lijkt hier meer de diepte in te gaan, maar waarschijnlijk heeft dat meer te maken met het verhaal van Jennifer dan de schrijfstijl van Knüppe. Want daar is niets op aan te merken. Ze heeft een vlotte schrijfstijl wat van Verre vlinders een lekker wegleesboek maakt.