Afstandelijke personages, treurig verhaal

Kanker is Luke Allnutt niet onbekend. Zijn vader overleed aan deze vreselijke ziekte en in 2013 schreef hij al een boek dat geïnspireerd was door het overlijden van zijn vader. Zelf werd hij ook getroffen door de ziekte, maar hij is gelukkig genezen verklaard. Alleen voor jou vertelt het verhaal van vader Rob, moeder Anna en zoon Jack. Jack krijgt op 5-jarige leeftijd een hersentumor.

Het is liefde op het eerste gezicht. Als Anne en Rob elkaar ontmoeten, slaat de vonk over en gaan ze snel samenwonen. Een grote wens is het krijgen van een kind. Anna moet miskraam na miskraam verwerken en geeft de moed al bijna op. Als ze eindelijk zwanger raakt van Jack kan het geluk het stel niet op. Ze zijn erg voorzichtig met hem, omdat hij zo dierbaar is. En dan ontdekken ze als Jack 5 jaar is dat hij een hersentumor heeft. Na de operatie zijn de vooruitzichten positief, maar het begin van het boek doet vermoeden dat het verhaal toch niet zo positief eindigt.

Rob heeft een website. Op deze website plaatst hij foto’s. Foto’s van plekken waar hij met zoon Jack is geweest. De foto’s hebben voor hem een bijzondere waarde. Bij de foto’s op zijn site zet hij namelijk een bijschrift in een code. Op deze manier ‘communiceert’ Rob met Jack.

Deze stukjes raken tot diep in de ziel. Ze zijn geschreven alsof ze direct uit de gedachten zijn geplukt. Zonder aandacht, zonder leestekens. Schrijven wat je voelt. Een boodschap tussen twee mensen, die alleen zij begrijpen. Die misschien grenzen overschrijdt. Dit is prachtig gedaan in het boek.

“Ik zit wel elke dag op Facebook te scrollen, te beoordelen, te scrollen, te beoordelen – bedompte venstertjes op het leven van mensen die ik niet meer ken, met al hun zonsopgangen en zonsondergangen, hun fietsvakanties door de Schotse Hooglanden…”

Deze cynische opmerking van Rob aan het begin van Alleen voor jou geeft meteen een gevoel van begrip. Wie doet het niet? Het scrollen en beoordelen van ‘vrienden’ op Facebook. Toch klapt de bel van herkenning snel uit elkaar. Rob en Anna zijn de hoofdpersonen, maar blijven het hele verhaal toch op afstand. Anna heeft veel meegemaakt, iets in Afrika en met missionarissen als ouders en weinig geld en ook Rob leefde in armoede, maar nergens wordt hier diep op ingegaan.

Dat is jammer, want het verleden maakt hoe Rob en Anna naar het leven kijken. Waarom ze bepaalde angsten hebben en waarom ze bepaalde keuzes maken. De oppervlakkigheid van de twee hoofdpersonages doet het boek geen goed. Gelukkig steelt Jack, op de kleine momenten dat hij echt in beeld is, de show. Dit lieve jochie wil je vastpakken, omhelzen en troosten. Waarom moet hij door de kanker getroffen worden?

“Jack was zo te horen niet echt van slag, alsof doodgaan niks bijzonders was, net zoiets als in slaap vallen of dat school een keertje vroeger uitgaat.”

Het verhaal kabbelt lange tijd voort. Het verhaalt hoe ouders om kunnen gaan met het naderend verlies van hun enige kind. Hoe ver ga je? Welke prijs ben je bereid te betalen? En hoe makkelijk ben je om de tuin te leiden. Dit zijn vragen die verderop in het boek in je opkomen. De antwoorden van de hoofdpersonen worden beantwoord, maar de vragen stel je tijdens het lezen ook aan jezelf. Antwoorden die je pas kunt geven als je zelf in deze situatie staat.

Alleen voor jou is een verhaal dat je aan het denken zet. Dat een zekere boodschap over vertrouwen, hoop en angst bevat, maar verder blijft het te veel aan de oppervlakte. De zware emoties en de wanhoop stralen niet van de pagina’s af en dat zorgt ervoor dat er uit dit verhaal niet alles gehaald is wat erin zat. Zonde, want juist dit onderwerp en deze boodschap zou tot diep in de ziel kunnen raken.