Ik ben een fan van Michael Connelly. Dus helemaal onbevooroordeeld ben ik niet bij het lezen van zijn boeken en schrijven van recensies. Ik vind dat zijn boeken altijd lezen als een trein, zo ook dit boek.
Niet alleen zijn zijn hoofdpersonen altijd interessante, 'plastische' mensen (waarmee ik bedoel dat ze meer dimensies hebben en niet zwart-wit goed-kwaad beschreven zijn), ook zijn boeven zijn intrigerend. Niet per se sympatiek, maar je snapt wat ze beweegt.
Verder spelen bijna alle verhalen in Los Angeles, en Michael Connelly slaagt erin om een heel universum in één stad te plaatsen. Het allermooiste en allerlelijkste dat de mensheid voortbrengt vind je (volgens de schrijver kennelijk) in LA, en dat alles komt voorbij in zijn boeken.

Wat betreft De jacht, het is een geweldig boek. Langzaam maar onontkoombaar wordt de lezer met de hoofdpersoon Henry Pierce meegesleept in een onbekende, ranzige maar fascinerende wereld. Je weet, met Henry, dat zijn nieuwsgierigheid alleen maar problemen kan geven maar toch wil je dat hij doorgaat. Ik heb geen enkel moment gedacht'laat het toch gaan, stommerd, dit kost je je leven!', terwijl dit wel degelijk een gevaarlijk spel was. Bij een mindere schrijver had het verhaal minder logisch en dwingend in elkaar gezeten. Leuk voor de verstokte fan is ook de korte referentie naar een oude zaak van Harry Bosch, hoofdpersoon in meerdere andere boeken van de schrijver.

De boeken van Michael Connelly maken steeds dat ik meer van hem wil lezen en steeds meer details van die wonderlijke, onwerkelijke werkelijkheid van zijn LA wil weten. Ik krijg steeds meer zin om die stad eens met eigen ogen te gaan bekijken, met alle rare uithoeken en op de onmogelijke tijden die Connelly beschrijft. LA lijkt wel meer de échte hoofdrolspeler in zijn boeken, of in ieder geval een zeer belangrijke ondersteunende rol te spelen.