Over de koning, die zou komen, maar die…

De koning komt is de nieuwste roman van Mohammed Benzakour, columnist, journalist en opiniemaker. In De koning komt verlaat Moebdi Nederland om in zijn geboortestreek op zoek te gaan naar een vrouw. Als rijke Europeaan zou dat een fluitje van een cent moeten zijn: hij is een gewilde partij en huwbare vrouwen zijn er meer dan genoeg. Toch blijkt het allemaal wat lastiger te liggen. Niet alleen zijn eigen persoonlijkheid zit hem in de weg, maar ook de corruptie en de smerigheid om hem heen. Teleurgesteld zoekt hij troost bij een wijze vrouw: Gadoezj, de sprekende ezel, die tegelijkertijd lijkt te fungeren als zijn alter ego.


Het eerste deel is aantrekkelijk om te lezen. Mooie beeldspraak, zoals: ‘De geschiedenis passeert hier als een luiaard aan een boom’ en humoristische passages wisselen elkaar af. Benzakour schrijft beeldend, zodat het verhaal als een film aan je voorbij trekt. Het commentaar dat Moebdi geeft is onderkoeld en ironisch: ‘Dood gaan we allemaal, daar niet van, en voor een goede kop koffie moet je iets overhebben, maar toch’, als hij twijfelt aan de kwaliteit van de butagasfles waarop hij koffie moet maken. Helaas: na honderd pagina’s heb je het wel gezien. De poep-en-pies-passages worden irritant en het taalgebruik gaat je tegenstaan.


De koning komt is bedoeld als maatschappelijke satire. Benzakour lost deze belofte aan de lezers maar gedeeltelijk in. Hij toont zich geëngageerd als het gaat om de bijensterfte en de vervuiling van de aarde. Moebdi besluit dat hij de enorme hoeveelheid plastic zwerfvuil in zijn geboortestreek wil opruimen, nou ja, laten opruimen, want zoiets doe je natuurlijk niet zelf. Helaas komt het er maar niet van, zelfs niet met de komst van de koning als stok achter de deur. Veel plannen, weinig actie: Moebdi ten voeten uit. Het satirische deel is wat moeizamer. De toonzetting is zeker satirisch, maar daarbij verliest Benzakour regelmatig de grenzen van wat nog fijnzinnig is uit het oog. Op een gegeven moment gaat de negatieve en respectloze manier waarop Moebdi over vrouwen spreekt zelfs de grootste vrouwenhater tegenstaan. Dan biedt De koning komt geen ontspanning meer, maar wordt het bijna een worsteling om het boek uit te lezen.


De queeste van Moebdi leidt uiteindelijk niet tot de felbegeerde bruid, zoals de lezer al op de achterflap heeft kunnen lezen. De zoektocht levert hem wel meer zelfinzicht op. Net als ieder ander mens worstelt hij met zijn menselijke tekortkomingen en zijn twijfels. Met de hulp van Gadoezj krijgt hij daar meer inzicht in en weet hij er op een andere manier mee om te gaan. Om tot deze conclusie te komen, had Benzakour kunnen volstaan met de helft van de pagina’s.