Recensie Leer mij je liefhebben

Nog erg jong trouwt ze met Wolter die als zendeling naar Indië wordt uitgezonden en komt daar na een aantal jaar samen met haar 4 kinderen in een Jappenkamp terecht om vervolgens in haar eentje met haar kinderen terug naar Nederland te gaan wachtend op haar man.

Het valt haar niet mee om haar draai weer in Nederland te vinden in de roerige vijftig- en zestiger jaren; worstelend met haar huwelijk en haar geloof.

Nadat ook Wolter terug in Nederland is en zij zich in Dordrecht vestigen, komen er nog 2 zoontjes bij. De relatie gaat steeds verder bergafwaarts en komt uiteindelijk tot een scheiding en later verliest zij ook nog eens de beide jongens.

Letterlijk een open boek door de openhartigheid van Jo in haar dagboekfragmenten maar ook in de brieven aan Wolter. Haar leven was niet alleen bewogen, maar in zekere zin door alles wat zij heeft meegemaakt zeker ook traumatisch.

Een boek wat een beeld geeft ook het leven in vooroorlogse Indië, maar toch vooral over het leven van Jo; haar eenzamen momenten, haar liefde voor haar kinderen, haar slechte huwelijk en alles wat zij van haar man getolereerd heeft, met name in de periode dat hij vreemdging.

Naar mijn idee was Jo eigenlijk haar tijd al ver vooruit m.b.t. haar denkwijze, haar (lichamelijke) verlangens, haar worsteling en vrijheidsdrang. Een heel bijzondere vrouw … waarbij het haar kleindochter met dit boek gelukt is om van alle bewaarde documenten één mooi document van te maken!