Spannend en beklemmend

Op eenzame hoogte heeft mij aangenaam verrast. Het is prettig geschreven, het leest lekker en het verhaal zit goed in elkaar.

Het eerste hoofdstuk is als een soort proloog waarbij je een wat ongemakkelijk gevoel krijgt. Daarna word je snel het verhaal van Eva ingezogen. Tijdens het eerste deel van boek, dat overigens uit drie delen bestaat, vroeg ik me af en toe af wanneer de thriller zou beginnen. De beschrijving van het boek heeft bij mij wellicht wat andere verwachtingen gewekt. Overigens vond ik die lange aanloop niet vervelend, het was een prettig verhaal, bijna feel good.

Op het moment dat het misgaat, gaat het ook goed mis. Eva krijgt een behoorlijk ernstig ongeluk en de problemen stapelen zich op. En de man die aan haar bed zit en zich voordoet als haar broer, wat een creep. De machteloosheid die Eva voelt is erg goed beschreven door Oudshoorn. Het verhaal is goed opgebouwd, met de spanning die langzaam toeneemt en het beklemmende gevoel dat je voortdurend bij de strot grijpt.

Twee punten van kritiek. In de eerste plaats lijkt de continuïteit van het verhaal niet altijd te kloppen. Zoals wanneer in tv-series een hoofdrolspeler eerst een t-shirt met korte mouwen aan heeft en het volgende moment een trui. Zo lijkt in dit boek het tijdsverloop niet altijd helemaal synchroon te zijn.
In de tweede plaats zet ik vraagtekens bij het realiteitsgehalte van een aantal gebeurtenissen in het boek. Bijvoorbeeld bij het verloop van het ziektebeeld van Eva, maar ook bij de opsporingskwaliteiten van de politie. Hebben ze nu echt de zoektocht naar Dirk losgelaten?

Als je dat buiten beschouwing kunt laten, hou je een prima geschreven verhaal over dat spannend en beklemmend is en zeker de moeite waard om te lezen.