Kinsella zet zichzelf opnieuw op de kaart

Als er iemand een icoon binnen het Feelgood-genre mag zijn, is dat bestsellerauteur Sophie Kinsella wel. Sinds het verschijnen van haar wereldwijd succesvolle Shopaholic-reeks (bestaande uit inmiddels acht delen), schreef Kinsella nog talloze andere bestsellers. Haar reputatie legt haar tevens geen windeieren; een nog te verschijnen boek is bij voorbaat al een gewild exemplaar. Het is dan ook niet verrassend dat haar nieuwste roman Mijn niet zo perfecte leven met open armen wordt ontvangen.

Anders dan het zoveelste deel over Becky Bloomwood, kiest Kinsella met Mijn niet zo perfecte leven voor een stel nieuwe personages in een op zichzelf staande roman. Ontmoet Katie Brenner: een ambitieuze twintiger die haar plattelandsleven wanhopig graag inruilt voor trendy leven in de reclamewereld van Londen. Dat het trendy Londen haar niet zomaar komt aanwaaien is voor de lezer geen verrassing: Katie – of Cat zoals zij daar genoemd wil worden – heeft nauwelijks vrienden, komt maar amper rond van haar magere salaris en haar bazin Demeter is een eersteklas boss-from-hell. Als zij totaal onverwacht en zonder reden ontslagen wordt, keert zij noodgedwongen terug naar het platteland, waar ze haar vader helpt in de opstart van een authentieke, biologische glamping. En op succesvolle wijze, want in no time is de glamping volgeboekt met trendy gezinnen die het stadse leven even willen ontvluchten. Voor trendsetter Demeter een must om daar als de kippen bij te willen zijn, wat Katie de ideale gelegenheid geeft om wraak te nemen.

Kinsella heeft haar succes vooral te danken aan haar grenzeloze gevoel voor humor; een gouden troef die zij in elk van haar boeken op sublieme wijze weet in te zetten. Ook in Mijn niet zo perfecte leven portretteert Kinsella wederom een bespottelijk personage in doldwaze situaties om de lezer bij elke pagina te doen gniffelen. Vertaalster Mariëtte van Gelder heeft op uitstekende wijze die droge Britse humor weten over te brengen in de Nederlandse vertaling. Kinsella drukt haar stempel vooral op haar humoristische en vermakelijke tone-of-voice en hecht minder waarde aan vernieuwing of uitdieping van karakters. Katie blijft daardoor enigszins aan de oppervlakte, waardoor er weinig ruimte is voor diepgang. Toch zit er ergens een diepere boodschap in het verhaal verweven: niets is altijd maar wat het lijkt. En wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd; dus Kinsella lijkt met haar verhaal juist de vloer aan te vegen met oppervlakkigheid en ogenschijnlijk interessante levens op social media.

Vergeleken met het opgedroogde Shopaholic-succes, heeft Kinsella zichzelf met deze nieuwe roman opnieuw op de kaart gezet. Hoewel de dertien-in-een-dozijn plot wel aan vernieuwing inboet, zal dit de doorgewinterde chicklitlezer er niet van weerhouden dit boek tóch met plezier in de vakantiekoffer mee te nemen. Want als ontspanning en feelgood de sleutelwoorden zijn; dan is Mijn niet zo perfecte leven, met dat unieke Kinsella-sausje, bij voorbaat al een must om te lezen.