Heerlijke feelgood die je meeneemt naar La douce France

Onder de sterren van Montpellier is een heerlijke feelgood roman, waarin beide hoofdpersonen dusdanig een persoonlijke groei doormaken dat het voldoende diepgang heeft.

‘Iedereen heeft wel van die stemmen in zijn leven, die hun eigen stem overschreeuwen. Toch is het belangrijk om je eigen weg te zoeken en bij je eigen gevoel te blieven.’

De proloog zoog me direct mee het verhaal in. Meteen werd duidelijk welke ervaringen Cleo hadden gevormd. Maar vervolgens kwam ik gedurende de eerste hoofdstukken lastig in het verhaal. Naar mijn idee kwam het wat traag op gang en had ik enige moeite om geboeid te blijven. Maar dat werd ruimschoots goed gemaakt toen ik doorlas!
Het is overduidelijk dat zowel Luc als Cleo allebei het nodige hebben meegemaakt en dat dit hun omgang met elkaar beïnvloedt. Vanuit de proloog heb je enig idee wat er bij Cleo speelt, maar van Luc weten we dit niet en dat maakt nieuwsgierig.
Het boek wordt vanuit wisselend perspectief beschreven en het is knap hoe soepel dit perspectief wisselt, soms zelf midden in het hoofdstuk, zonder dat dit verwarring oplevert. Door deze manier van schrijven leer je beide hoofdpersonen goed kennen.
Het boek is dusdanig geschreven dat je jezelf in Frankrijk waant. Je voelt bijna de Mistral over je huid gaan en het lijkt alsof je zelf door de straatjes van Montpellier slentert.
Kortom: fijn geschreven boek met een romantisch verhaal, maar toch ook met voldoende diepgang en goed uitgewerkte karakters. En niet te vergeten een prachtige cover!