Hebban recensie
Het hangt zo
Als rechtgeaard Koontz-fan keek ik natuurlijk uit naar dit boek, maar ik moet eerlijk zeggen dat het een béétje tegenviel. 'The Face' is de vader van de hoofdpersoon, de tienjarige Elfric, die liever Fric genoemd wordt. Zijn vader is een wereldberoemde filmster en zijn moeder een al even beroemd model. Beiden komen verder in het boek niet in persoon voor. Elfric leeft alleen in het grote huis van zijn vader, omringd door personeel. Ethan Truman is de man die verantwoordelijk is voor de veiligheid. Als Fric enge telefoontjes begint te krijgen, en Ethan vreemde pakjes ontvangt, begint voor beiden een akelig weekje.
Zoals we gewend zijn van Dean Koontz is hij een meester in het neerzetten van karakters, zowel goede als slechte. De intelligente maar verlegen Fric, de integere Ethan, zijn van het rechte pad afgedwaalde vriend Dunny en vooral de slechterik Corky zijn figuren om niet snel te vergeten. Met de spanning is het ook dik in orde: het hele verhaal speelt zich af in de laatste paar dagen voor Kerstmis, en de locatie is voornamelijk het veel te grote lege huis. Dat het bovennatuurlijke een grote rol speelt, is ook niets bijzonders voor Koontz. Dit keer wordt dat thema uitgewerkt in de vorm van een echte beschermengel.
Waarom dan toch de teleurstelling? Ach, het is allemaal soms wat overdreven leuk, of overdreven eng. Het verhaal is wel spannend maar niet overal even vlot. Het is ook net of Koontz niet kon kiezen tussen een boek over een heel erge slechterik en een boek over beschermengelen. Nu hangt het zon beetje in het midden. Kortom: lekker leeswerk maar niet zo sterk.
Zoals we gewend zijn van Dean Koontz is hij een meester in het neerzetten van karakters, zowel goede als slechte. De intelligente maar verlegen Fric, de integere Ethan, zijn van het rechte pad afgedwaalde vriend Dunny en vooral de slechterik Corky zijn figuren om niet snel te vergeten. Met de spanning is het ook dik in orde: het hele verhaal speelt zich af in de laatste paar dagen voor Kerstmis, en de locatie is voornamelijk het veel te grote lege huis. Dat het bovennatuurlijke een grote rol speelt, is ook niets bijzonders voor Koontz. Dit keer wordt dat thema uitgewerkt in de vorm van een echte beschermengel.
Waarom dan toch de teleurstelling? Ach, het is allemaal soms wat overdreven leuk, of overdreven eng. Het verhaal is wel spannend maar niet overal even vlot. Het is ook net of Koontz niet kon kiezen tussen een boek over een heel erge slechterik en een boek over beschermengelen. Nu hangt het zon beetje in het midden. Kortom: lekker leeswerk maar niet zo sterk.
1
Reageer op deze recensie