Suspense - Spanning en twists - een zeer geslaagd debuut!

Irini woont samen met haar van oorsprong Italiaanse vriend Antonio in Brixton. Een naargeestig hoekhuis in een al evenzo naargeestig straatje van waaruit je nog net de gloed van het in licht gedompelde Londen kunt zien.
Ze werkt als anesthesist, haar vriend is een beetje een uitzuiger. Ze hebben al drie jaar een relatie, maar kennen ze elkaar wel zo goed? Irini is voor mijn gevoel een type dat koste wat kost haar relatie wil behouden ook al gaat die in hoge pieken en dalen, ruzie en goedmaakseks – meer lijkt het niet te zijn.
Waarschijnlijk heeft dat vasthouden te maken met Irini's bewogen verleden.
Ze is op driejarige leeftijd weggegeven aan een oom en tante, terwijl haar ouders haar zus Elle wel hielden. Het is nu niet zo dat het een geldkwestie of het gebrek aan geld is waarom ze haar niet wilden houden. De werkelijke reden is voor haar nog steeds een raadsel, niemand die daar ook antwoord op geeft.
Ze heeft een haat-liefde verhouding met haar zus Elle, ze wil heel graag van haar houden en hunkert ook naar liefde en aandacht van Elle. Maar steeds als de twee met elkaar in contact komen gebeurt er iets rampzaligs. Iedere keer slaat Irini dan ook op de vlucht en probeert om ieder contact met Elle te vermijden.
Als dan ineens na zes jaar zonder contact Irini's telefoon gaat midden in de nacht, is ze overdonderd als ze Elle's stem aan de andere kant hoort. Hun moeder Cassandra is overleden en Elle wil graag dat Irini naar huis komt voor de begrafenis.

Irini hoeft niet lang na te denken en boekt een vlucht naar Edinburgh. Elle pikt haar op en neemt haar mee naar hun “ouderlijk” huis, landgoed beter gezegd. Irini is maar om één reden gekomen, ze wil eindelijk de waarheid achterhalen, de reden waarom haar ouders afstand van haar hebben gedaan. Komt dit door haar beperking? Het pestgedrag van nietsontziende kinderen in haar jeugd? Heeft het toch met Elle te maken of was hun moeder echt zo harteloos dat ze aan 1 kind genoeg had. Zal haar vader eindelijk de waarheid vertellen? Maar weer blijkt Elle haar eigen narcistische spelletjes te spelen.

Beetje bij beetje leren we de zussen kennen, hun verleden zwerft als een sluipmoordenaar door hun heden. De angsten en pijnen kruipen langzaam onder je huid terwijl je je afvraagt hoe een mens in elkaar kan steken. De ene zus is de andere niet, werelden van verschil of toch ook weer niet? Werelden die wreed uit elkaar zijn gescheurd door ouders die vast en zeker niets dan goeds voor ogen hadden voor beiden. Maar hoe maak je een keuze tussen twee uitersten? Er zal altijd een dilemma zijn, en iémand wordt de dupe van goedbedoelde handelswijzes …

Irini vertelt haar verhaal, meeslepend en af en toe pijnlijk triest. Ze leeft met angst en hoop. Ik zag het duistere landhuis zo voor me in de Schotse hooglanden. Een plek waar mysterie overheerst, waar de tijd lijkt stil te staan en geesten van weleer herinneringen oproepen aan een mistroostige jeugd in Irini's geval. De vlucht voor haar zus alsook de hunkering naar liefde en waarheid houd je vast. Maar wil je die waarheid wel weten?

Een knap debuut!!
Vlot geschreven en doordrenkt met beeldende 'scenes' die je zullen doen huiveren en anderzijds laten hopen. Verrassende plotwendingen, onverwachte twists en een hoop suspense …
Geslaagd debuut wat mij betreft.
https://josesprakeloos.blogspot.nl/2017/12/michelle-adams-mijn-zus.html