Gruwelijk

Wat een ziek boek. Wat een zieke geest. Ik ben best wel wat gewend aan thrillers, maar dit is er wel weer één die me doet gruwelen.
De misdaden zijn onvoorstelbaar vreselijk en wreed.
Het is dat ik Melissa Skaye heb ontmoet en weet dat ze best een schatje is, anders zou ik mij ernstige zorgen maken over haar geestesgezondheid.
Aan de andere kant lijkt het mij juist daarom zo fijn, en misschien zelfs wel lekker, om zo’n afschuwelijk boek te schrijven.
Het is voor mij het eerste deel dat ik uit de VT-reeks ( dit is deel 4 ) lees. Maar ik heb nergens het gevoel dat ik daardoor informatie mis. Waar dat dreigt te gebeuren wordt kort en bondig de achtergrond geschetst.
Melissa schrijft beeldend, ik voelde de gevangenschap, de ruimtes. Maar ook zag ik de personen voor me.
Na het lezen van dit boek hoop ik echt dat het alleen maar fictie is en er niet ergens zo’n zieke geest rondloopt.
Eén puntje van kritiek: de verklaring over 1958 is onnodig en wellicht te ver gezocht om geloofwaardig te zijn.
Maar als je van nare boeken houdt: lezen!
Heb je een wat teerdere ziel: laat maar…