Zoals altijd levert John Boyne kwaliteit

De cover;
Mooie bij het verhaal passende cover. De kleurstelling vind ik mooi, neutraal, maar toch aansprekend. Cover krijgt een 8

Het verhaal;
Het verhaal gaat over het misbruik in de Katholieke kerk. Na een tragische gebeurtenis in zijn jeugd wordt Odran Yates in 1972 door zijn moeder gepusht om toe te treden tot het seminarie om opgeleid te worden als priester. In deze tijd staat de katholieke kerk in Ierland in heel hoog aanzien. De pastors, de priesters zijn zo’n beetje de hoeksteen van de samenleving. Nu veertig jaar later is het geloof in de kerk sterk afgenomen door corruptie en de vele onthullingen over seksueel misbruik. Priester Odran Yates blikt terug in de tijd en geeft de lezer inzicht over het leven in het streng katholieke Ierland en de verandering van de positie van de kerk gedurende de laatste vier decennia.
Redenering;
Ik heb dit boek gewonnen bij Dizzie.nl. Ik wilde dit boek graag winnen, omdat ik tot nu toe meerdere boeken van John Boyne heb gelezen en met name De jongen in de gestreepte pyjama en Het winterpaleis hadden grote indruk op mij gemaakt. Ik was benieuwd of dit boek net zo’n grote indruk zou maken.

Het boek;
Het boek bestaat uit zestien hoofdstukken die een jaartal als titel hebben. Aan de hand van deze, niet chronologische, jaartallen vertelt Odran Yates over zijn leven. Hoe hun gezin van vijf in 1964 opeens een gezin van drie werd, wat de gevolgen hiervan waren op zijn moeder, hem en zijn zus Hannah. Odran wordt in 1972 door zijn moeder gepusht om toe te treden tot het seminarie. Daar ontmoet hij Tom Cradle, die ook gedwongen tot het seminatie toetreedt. Er ontwikkelt zich een vriendschap tussen beide jongens, die van grote invloed is op het leven van Odran. Langzaam ontvouwt zich een beeld van het leven in Ierland, de invloed van de kerk op het dagelijks leven en de intriges die zich binnen de kerk afspelen. Het boek trekt je mee in deze geschiedenis en de uiteindelijke verandering van de positie van de kerk in Ierland.

Beoordeling;
Net als zijn vorige boeken pakte John Boyne’s schrijfstijl mij direct. Hij verstaat de kunst om zo beeldend zijn verhaal te vertellen dat ik mij in het boek waande. Het gekozen onderwerp is gedurfd, zeker vanuit Iers oogpunt. De katholieke kerk heeft altijd een enorme invloed gehad op het dagelijks leven in Ierland en John Boyne weet aan de hand van het levensverhaal van Odran Yates dit duidelijk te maken. Het is dan ook een enorme schok voor de Ieren als de onthullingen m.b.t. misbruik zich ook tot Ierland en alle lagen van de kerk zich uitstrekken. Hij weet de hoofdpersoon zo neer te zetten dat ik zijn innerlijke tweestrijd voelde. Was hij blind geweest, of echt onwetend? Wat zou ik zijn situatie gedaan hebben? Ondanks dat de schrijfstijl pakt, de hoofdpersonen tot leven komen, het verhaal meer dan geloofwaardig is, vond ik het een minder boek dan De jongen in de gestreepte pyjama en Het winterpaleis. Dit heeft voor mij te maken met het onderwerp. Ik verbaasde mij veel minder over de wantoestanden en daardoor had het minder effect op mij. Dat maakt dat de grote stilte, wat ik een goede vertaalde titel vind, omdat het een onderwerp is dat weggemoffeld werd binnen de kerk, het werd stilgehouden, vier sterren geef.