Zenuwslopend, indeed.

Dit is mijn tweede Marelle Boersma na 'Vals Alarm', die me erg goed bevallen was.

In 'Ik volg je' volgen we ( ;-) ) Pien die met haar dochtertje in een kleine gemeente woont. Ze is thuisverpleegster en heeft daardoor o.m. contact met Theo, de apotheker van het plaatselijke ziekenhuis. Door nare ervaringen in haar verleden houdt Pien mensen op een afstand. Wanneer ze die afstandelijkheid voor een keer doorbreekt en Theo's invitatie voor een etentje aanvaardt, gaat het mis. Theo is er immers van overtuigd dat ze voor elkaar gemaakt zijn en gaat heel ver om dit te bereiken. Meer over het verhaal vertellen, zou spoilers rondstrooien zijn.

Alvorens deze recensie te schrijven, heb ik de andere recensies hier even overlopen. Deze lijken te variëren van heel goed, spannend, zenuwslopend tot ongeloofwaardig met een té naïef hoofdpersonage.
Wel, ik sluit me aan bij de eerste categorie: ik vind dat Marelle Pien op een heel geloofwaardige wijze heeft neergezet. Niet iedereen is per slot van rekening even werelds. En ze is alleen verantwoordelijk voor haar vijfjarige dochter, wat behoorlijk haar doen en laten bepaalt.
Ik neem altijd mijn hoedje af voor auteurs die erin slagen om me tijdens het lezen van hun boek begrip te doen opbrengen voor iets waarvan ik aanvankelijk zei: 'zo handel je toch niet!!' of 'hoe kan je zoiets laten gebeuren?'

'Ik volg je' is een beklemmend boek. Het is niet moeilijk om je in de plaats van Pien te stellen en stilaan je wereld en vluchtopties te zien verkleinen. Mooi gekozen woorden ook. Knap van Marelle Boersma hoe ze actuele problematieken spannende boeken maakt! Smaakt weer naar meer.