Intrigerend plot dat je tot op het einde in spanning laat

Dit is mijn derde Christine Bols. Ik las haar debuut en haar momenteel laatste (vierde) boek, Dancer. En nu dus haar nummer twee.
Wat me van haar eerdere boeken vooral is bijgebleven, is de knappe manier waarop ze akelige moordscènes en de ziekelijke gedachten van de daders neerzet. En de mannelijke hoofdfiguur uit haar reeks, Tim Sackley.

Leuke vooruitzichten dus voor dit boek. Het begint alvast heel goed: een mooie quote van Ann Christy, een korte, heftige proloog uit het verleden en een eerste hoofdstuk met een duidelijke slechterik die iets in zijn schild voert.
Dan flitst het boek naar Tim die leest over een jonge vrouw die uit het raam van haar flat is gesprongen. Wanneer wat later een aantrekkelijke vrouw beweert dat de jonge vrouw geen zelfmoord heeft gepleegd, zitten we aan het begin van een politieonderzoek. Heeft haar psychiater er iets mee te maken? Of haar ex-vriend?
Een andere misdaad lijkt aanvankelijk niets met de moord-zelfmoord te maken te hebben. Maar stilaan beginnen Tim en zijn jonge collega Mike Delano toch verbanden te leggen. En daarmee zijn ze niet alleen... Het samenbrengen van de twee misdaden zal niet alleen leiden tot de ontmaskering van de moordenaar, maar ook een romantische wending geven aan Tims privéleven.

Het basisgegeven van het boek, de motivatie van de moordenaar, is schrijnend en geloofwaardig. Stilaan leer je als lezer wat er zich in het verleden heeft afgespeeld. Verrassend, én te weinig toegelicht, vond ik de uiteindelijke identiteit van de dader. Het personage van Tim, zijn verleden, zijn twijfels worden goed uitgewerkt. Andere personages hadden wel meer diepgang mogen krijgen. Ook in dit boek zijn Christines sterkste punten de weergave van de gedachten van de moordenaar en de beschrijving van de spannende scènes. Qua romantiek scoort ze wat minder.
Wat vooral spijtig is, en voor mij dit boek het minst goede maakt van de drie die ik van Christine Bols las, is de aandacht die soms gaat naar zaken die voor het verhaal niet belangrijk zijn: Dit haalt het tempo omlaag en had door een meer zorgvuldige redactie vermeden kunnen worden. Positief is dan weer dat ik dit fenomeen in haar Dancer niet ben tegengekomen: als schrijfster is ze sinds haar tweede boek dus duidelijk gegroeid.

Waverly leest aangenaam. Tot op het allerlaatst houdt Christine de ontknoping voor zich.
Ik meen te weten dat Christine nu aan een standalone boek denkt/werkt. Ik ben alvast erg benieuwd!