4,5 Een prachtig, beklijvend verhaal waarin je met koude voeten en neus ronddwaalt...

Wil je een razendspannende thriller lezen, dan is dit boek waarschijnlijk te traag en niet thrillend genoeg. Wil je, daarentegen, de koude van het Hoge Noorden in je neus voelen bijten én onder je schoenen voelen kraken, dan ben je in dit boek absoluut aan het juiste adres.
De hoofdverhaallijn is aanvankelijk vrij eenvoudig. Katrine, een Zweedse die in Londen woont en er werkt als journaliste, gaat naar Stockholm om voor haar dementerende moeder te zorgen. Tussen de spulletjes van haar moeder vindt ze een exorbitant hoog aankoopbod op een huis waarvan ze het bestaan niet eens kende.
Haar nieuwsgierigheid naar dat huis voert haar naar de grens tussen Zweden en Finland waarvan - zo ontdekt ze - haar moeder afkomstig is. In het kleine sneeuwwitte en ijskoude dorp, waar alleen de vraag 'van wie ben je?' van belang is, is even eerder een oude man met een bijl vermoord. De moord, waarvan de dader spoorloos blijkt, én het mysterie rond haar eigen afkomst doen Katrine op onderzoek uitgaan. Dat leidt haar terug naar het opkomende communisme van de jaren 30 van de vorige eeuw én tot in Rusland.
Als zijverhaal maken we kennis met een Russische man, lid van de georganiseerde misdaad die in het begin van het boek zijn partner-in-crime vermoordt. Heeft hij iets met de gruwelijke moord op de oude zonderling te maken? Zitten er echt spoken in het oude landhuis Rauhala? En wat is de link tussen de beide verhalen?
Ik heb ontzettend van Het Stille Graf genoten. De sfeerschepping (landschap, personages) is ronduit prachtig. Met koude neus en bevroren voeten sta je er als het ware middenin.
Enkel het einde liet me een beetje op mijn honger zitten. Daarom geen 5*. Echte aanrader!!