Mooi georkestreerd kat- en muisspel

Na 'Vrouwen van Corvallis', haar debuut, is dit mijn tweede Christine Bols. En haar nummer 4. Voor wie denkt: oeps, dit is een reeks, misschien niet als standalone te lezen?, ben ik hiermee goed geplaatst om te zeggen dat de verhalen perfect afzonderlijk te volgen zijn. ;-)

Hoofdpersonages zijn Tim Sackley en Jude McCool. Daar waar ze, aanvankelijk in de serie, collega-politiemensen zijn die samen een reeks moorden oplossen, zijn ze geëvolueerd naar een koppel met kindje.
Hun reputatie van gedegen jagers op seriemoordenaars levert hen in dit boek een vliegtuigticket richting Santa Cruz op. Daar is immers een moordenaar aan de slag die zijn slachtoffers verkracht, wurgt en op een opmerkelijke wijze nadien achterlaat. De bereidwilligheid van Judes zus om hen te vergezellen en zich over de jonge spruit te bekommeren, maakt dat Jude en Tim de handen vrij hebben om de lokale politie in het onderzoek te begeleiden. Al wordt hun inmenging door een van de plaatselijke teamleden niet gesmaakt. Heeft deze politieman er iets mee te maken of beschermt hij louter de uitbater van de club waar twee van de zich snel opvolgende slachtoffers werkten? En wat met andere mannen in het leven van de slachtoffers? Een journaliste die de aanwezigheid van het experten duo opmerkt, zorgt voor extra media heisa, wat de context er niet eenvoudiger op maakt. Zullen Tim en Jude erin slagen de doder te vatten alvorens hij een lange rij slachtoffers maakt?
.
Christine Bols' schrijfstijl is heel aangenaam en precies. Het verhaal wordt hoofdzakelijk verteld vanuit het standpunt van de inspecteurs, maar soms ook vanuit dat van de nevenpersonages, wat extra diepgang brengt. Aan de gedachten van de seriemoordenaar, cursief geschreven, worden aparte hoofdstukken gewijd. Speciaal aan dit boek is dat je als lezer al heel snel de drijfveer van de moordenaar kent én weet wie hij is. Of toch niet helemaal...

Wat me opnieuw opvalt, is hoe goed Christine is in het verwoorden van de perfide gedachten van de moordenaar. Zijn kwaadaardige hersenkronkels, gedegenereerde lusten en fantasieën spatten van het papier. Ook de scènes tussen hem en de slachtoffers zijn heel geloofwaardig geschreven.
Iets té eenvoudig, daarentegen, vond ik de manier waarop de twee speurneuzen de schuilplaats van de seriemoordenaar ontdekken. De uiteindelijke identiteit van de dader en de link met zijn andere rol in dit verhaal was verrassend, maar kon wel wat meer duiding gebruiken.

Al met al is Christine Bols' vierde boek me prima bevallen. Mooi opgebouwde spanning die je gezwind verder doet lezen. Een ietsje luguber, zonder dat het me van mijn slaap beroofde. Pluim ook voor Christines covers en hun consistentie!