Hoe ver ga je, inderdaad? Het antwoord op: 'Hoe kan dit nu?' heel geloofwaardig gebracht

Troostkind wordt aangekondigd met de vraag: 'hoe ver ga je om je kind te beschermen?' Een vraag die het ganse boek samenvat.
Iedereen heeft zich al eens de bedenking gemaakt, als hij/zij op tv hoort over een persoon die afschuwelijke daden op zijn geweten heeft, hoe het kan dat zijn directe omgeving dit niet door had. Zo ook waarschijnlijk Loes Den Hollander. Het verhaal dat ze als mogelijk antwoord op die vraag spint, kruipt onder je huid en laat tegelijk je haren rechtop staan.
Troostkind wordt verteld vanuit het oogpunt van Astrid van Velsen. Een doodnormale moeder met twee tienerkinderen. Of toch niet helemaal: Astrid heeft het verlies van haar ouders, niet door de dood, maar omdat ze alle contact met haar hebben verbroken, eigenlijk nooit verteerd. Een deel van het boek is dan ook aan haar verknipte relatie met haar moeder, Jehova getuige, gewijd.
Terwijl ze tegen haar eigen demonen vecht, beginnen er vreemde dingen te gebeuren in haar directe omgeving. Mensen verdwijnen. Steeds meer krijgt ze het vermoeden dat haar getormenteerde, manipulatieve zoon er iets mee te maken heeft.
Is dat ook zo? En zo ja: wat doe je eraan?
Ik vond Troostkind een heel diepgaand boek. De manier waarop Loes de innerlijke strijd van het hoofdpersonage heeft uitgediept, is zeer lovenswaardig. Ik vond het een heel fascinerend boek. Een dikke 4 1/2!!