Een boeiende inkijk in Circe’s leven, dochter van de Zon maar een warmer persoon dan haar vader.

Wat heb ik genoten van dit beeldend beschreven boek doorspekt met Griekse mythologie. In dit boek komen meer mythes ter sprake dan enkel die mythes waar Circe zelf mee te maken heeft, dankzij de updates die ze krijgt van andere goden of van mensen die naar ‘haar’ eiland komen, worden er veel meer mythes door dit prachtige verhaal verweven.
De nuchtere visie van Circe leest heerlijk, haar vrij menselijke kijk op de dingen doen je echt meeleven met haar, in tegenstelling tot de andere goden.
Sommige boeken zonder veel dialogen lezen redelijk zwaar, dat is totaal niet het geval bij dit boek. Madeline’s schrijfstijl is zeer vlot, ze verteld de dingen als het ware terloops, je kan met (redelijk) snel tempo door dit epos gaan. Ik ben alvast aangenaam verrast door haar en kijk uit naar alles wat mevrouw Miller in de toekomst gaat schrijven.

Dit boek is het levensverhaal van Circe, het is ook volledig vanuit haar punt beschreven in de ik-vorm.
Al bij haar geboorte lijkt ze niet zo op d andere goden, de afstand tussen haar en de andere goden vergroot ook alleen maar. Mede daardoor doet Circe een paar dingen die haar uiteindelijk een verbanning vanuit het godenrijk oplevert naar het eiland Aiaia. Maar zoals je kan lezen, komt dit Circe eigenlijk alleen maar beter uit want zo kan ze zich ontplooien naar haar volle potentieel.
Alle dingen die ze doet, zijn zo goed onderbouwd dat je alleen maar sympathie voor haar kan opbrengen, naar mijn gevoel toch.
Sommige mythes komen terloops aan bod, soms wordt er enkel een naam genoemd en bij andere mythes heeft Circe een actieve rol.
Dus zowel de kenner als de liefhebber en de leek, heeft aan dit boek een heel leuk tijdverdrijf. Voor de ene en feest van herkenning, voor de andere een boeiende, leerrijke epos. Maar wel plezier voor elke lezer!