Oergevoel en een psychologisch spelletje

Dagboek uit de rivier
Barbara, haar zoon Rens en haar nieuwe vriend, de uitgever Robbert, gaan met z’n drieën op vakantie naar de Ardennen. Vlak bij woont hun gezamenlijke kennis, de ik-persoon in het verhaal, die schrijver is maar al jaren geen boek meer schrijft.
Hij laat Barbara zien waar hij mee bezig is; een vermissingszaak van 5 jaar geleden. Het inspireert Barbara tot een speurtocht voor haar zoon Rens die zich verveelt, maar de regels van dat spel veranderen als ze werkelijk wat vinden.

Het boek heeft een prettige schrijfstijl, regelmatig brengt de schrijver mooie zinnen in het verhaal, als tegenhanger van de opbouwende spanning. “Een blik zoet als een kinderboek met prenten”.

Een psychologisch spelletje voor de lezer, waarbij de ik-persoon alle touwtjes in handen heeft. Als lezer wordt je constant op het verkeerde been gezet, de spanning in het boek wordt langzaam opgebouwd. Elk moment verwacht je dat er iets gebeurt. Subtiele hints sturen je een richting op en raak je als lezer ook verstrikt in het spel, waarbij de ontknoping totaal anders is dan verwacht.

De band van moeder/kind, het oergevoel van de vrouw, het zijn belangrijke thema’s in dit boek, de schrijver brengt het regelmatig terug. Mooi is “Van moederschap heb je nooit vakantie”. Een zin die me lang bij zal blijven.