Aftellen, deel twee van serie over de Cazalet familie.

Het eerste deel van de serie heb ik niet gelezen, dus buiten de samenvatting had ik geen goed beeld van wat ik in dit tweede boek kon verwachten. Ik kan daarom helaas niets zeggen over hoe dit deel aansluit op het vorige deel.

Het boek gaat over de welgestelde familie Cazalet, hun bedienden en mensen om hen heen. De tweede wereldoorlog breekt uit en dat heeft grote invloed op hun levens. We krijgen te maken met evacuees en er moet gevochten worden.
Daarnaast worden goederen schaarser en wordt geprobeerd niet alles te laten beïnvloeden door de oorlog. Zoals in dit citaat:

“Ze hadden allemaal een sok gekregen – al had er geen mandarijn in de teen gezeten, en Lydia had gehuild omdat ze had gedacht dat die van haar domweg was vergeten. “

Door zulke dingen voel je mee hoe de volwassenen probeerden om de kinderen zo min mogelijk last te laten hebben van de oorlog.

Naast de oorlog worden we meegenomen langs alle beslommeringen van de familie, overspel, depressie, verlies, zwangerschap, relaties.

Helaas is dit niet mijn type boek gebleken. Het zou een mooi script voor een kostuumdrama zijn geweest. Veel gedeeltes duurden voor mij te lang. Er werd bij onbenullige dingen veel te veel in detail getreden, en dingen die mij juist wel aanspraken werden soms haast afgeraffeld. Pas in de laatste tachtig pagina’s kreeg ik het gevoel dat ik mee moest in het verhaal.

Ondanks dat ik niet de behoefte voel om het eerste deel te gaan lezen, of te gaan wachten op het derde deel, was het wel de moeite waard om dit boek te lezen. Er staan echt pareltjes van uitspraken in.