Realistische scifi op de maan met spanning en humor

In 2015 las ik het boek Mars van Andy Weir. Daar heb ik van genoten en ik keek dan ook uit naar een nieuw boek van zijn hand. Dankzij een Hebban-leesclub kon ik dit nieuwe boek Artemis zelfs lezen voor het wereldwijd verscheen en daar ben ik heel dankbaar voor, want het is opnieuw een pareltje!

Artemis gaat over een stad op de maan. Het is de enige stad die op de maan gebouwd is en er wonen een paar duizend mensen. Jazz is één van die mensen. Ze is een stoere twintiger die opgroeide op de maan. Hierdoor heeft ze geen normale jeugd gehad want hoe groei je op in een afgesloten stad met 3000 anderen en geen mogelijkheid om naar buiten te gaan of zelfs te vertrekken? (Toch niet als kind) Als volwassene ziet ze zichzelf ook niet terugkeren naar de aarde omdat de maan haar thuis is. Ze is een eigenwijze vrouw met principes. Ze probeert zoveel mogelijk haar voordeel te halen uit alles, maar zal daarvoor nooit iemand bedriegen of bestelen. Toch wil ze haar eigen weg volgen zonder hulp van anderen. Doorheen het boek maakt ze niet echt een evolutie door. We leren Jazz gewoon beter kennen, maar ik had niet het gevoel dat ze op het einde van het boek veranderd is.

Het hele eerste hoofdstuk sleept je onmiddellijk in het verhaal. Door de actiescène waarbij Jazz op de eerste pagina al rent voor haar leven, zit je direct helemaal in het verhaal en wil je weten wat er aan vooraf ging en wat er verder gaat gebeuren. Vaak heb ik het in het begin lastig om in een verhaal te komen omdat er veel inleiding is, maar dat is hier zeker niet het geval!

Andy Weir heeft een heel prettige schrijfstijl. Hij vertelt een interessant verhaal met veel realistische wetenschap en techniek afgewisseld met een beetje humor. Doordat hij veel technische dingen uitlegt, krijg je soms het gevoel van een informatiedump waar je op een gegeven moment genoeg van hebt. Gelukkig maakt hij gebruik van humor om het boek wat luchtiger te maken. Jazz die zichzelf en Artemis niet altijd even serieus neemt, is een goede aanvulling van het verhaal. Het verlicht de technische aspecten in het boek. Bovendien bevat Artemis ook veel actie die ervoor zorgt dat je zo snel mogelijk wilt verder lezen.
De flashbacks via mails met Kelvin zijn ook een aangename onderbreking in het verhaal die tevens wat achtergrondinformatie geven. Op een subtiele manier leren we Jazz beter kennen en hoe ze de persoon is geworden die ze nu in het verhaal is.

Andy Weir heeft zich voor mij aan zijn succesformule gehouden: veel realistische wetenschap en techniek afgewisseld met een dosis humor. Na Mars waren mijn verwachtingen hoog en die zijn door Artemis overtroffen doordat er meer interactie en spanning in het verhaal zit. Ik kan me voorstellen dat Andy Weir met elk boek beter wordt en kijk nu al uit naar toekomstige boeken.