Zoektocht

In het hoge noorden ver van de bewoonde wereld ligt het vissersdorpje Boros.
Het verval is zichtbaar in alles, het meer wat bijna opgedroogd is, de huizen slecht onderhouden, drankmisbruik, geweld en kinderen met eczeem.
De dorpsbewoners zijn er van overtuigd dat er in het meer een geest woont en het kwaad over het dorp heeft afgeroepen. Alle slechte gebeurtenissen komen door deze geest.
In dit dorpje groeit Nami op bij zijn grootouders. Zijn vader heeft hij nooit gekend en zijn moeder nauwelijks. Nami is dol op zijn oma en dat is wederzijds. Het leven is hard en de verdiensten karig, als opa op een dag niet terugkomt van de visvangst en oma bij een val haar heup breekt en overlijd is Nami op zichzelf aangewezen.
De Kolchozvoorzitter eigent zich het huis van Oma toe en komt er met vrouw en kind wonen. Nami wordt er gedoogd maar daarmee houdt het ook op, hij wordt regelmatig mishandeld en in het kippenhok opgesloten.
Als het avond is kan hij af en toe ontsnappen en wandelt met zijn vriendinnetje Zaza door de velden. Als tijdens een wandeling met Zaza zij verkracht wordt door Russische soldaten besluit Nami weg te gaan uit het dorp om zijn moeder te gaan zoeken.
Zijn zoektocht is zwaar en vol gevaar. Hij moet keihard werken om te overleven, vernederingen, geweld, beroving alles maakt hij mee.
Nami wordt man en leert de goede en minder goede dingen van het leven kennen. Steeds zoekend vindt hij zijn moeder, maar de cirkel is pas rond als hij ook zijn vader zou vinden. Daarvoor moet hij terug naar Boros.
Dit boek is filmisch geschreven, beeldend en afwisselend, je voelt de pijn je ziet de strijd, terwijl dit boek je ook ontroert.
De woordkeus is af en toe een beetje grof maar het stoort niet:
Ik geef het boek 4 sterren.