Een bewonderenswaardige historische roman

‘Al van kinds af aan ben ik gefascineerd door indianen. Niet alleen door de spannende boeken van Arendsoog en Winnetou, ik haalde ook boeken uit de bibliotheek over de verschillende stammen en hun cultuur. Toen vond ik al: zoals de indianen met de natuur (Moeder Aarde) omgaan, zo zouden we dat allemaal moeten doen.’    

Dat vertelt Bianca Mastenbroek in haar verantwoording van het boek Hendrick, de Hollandsche indiaan. Ze wilde al vanaf het moment dat ze historische romans ging schrijven een boek over indianen schrijven. Het probleem was alleen dat ze niet wist hoe en waar ze moest beginnen. Totdat ze op een concert van Doe Maar het nummer Winnetou hoorde. Toen besloot ze om het boek te schrijven: het idee van Hendrick, de Hollandsche indiaan was geboren!    

Hendrick, de Hollandsche indiaan speelt zich af in 1659 rond het huidige New York, wat toen Nieuw-Amsterdam heette. De zestienjarige Hendrick reist, onder hevig protest van zijn moeder, met zijn vader en zijn jongere broer naar Nieuw-Amsterdam. Maar zijn vader gaat eerst aan land bij Fort Esopus, Hendrick vindt dit maar niets. Rond Esopus is de dreiging van de Esopus-indianen duidelijk voelbaar. Op het fort aangekomen vertelt vader dat hij een stuk land heeft gekocht en dat ze binnenkort in Fort Esopus gaan wonen. Hendrick voelt hier niets voor, daarnaast geniet hij helemaal niet van de trip naar Nieuw-Amsterdam. Hij voelt zich minder dan zijn jongere broer Evert. Hij heeft het gevoel dat zijn broer meer voor zijn vader betekent dan hij. Als er op een dag onrust buiten het fort is gaat Hendrick samen met een groepje soldaten en dorpelingen het fort uit om hulp te halen in Nieuw-Amsterdam. Tegelijkertijd wil Hendrick zo bewijzen dat hij zijn vaders aandacht wél waard is. Maar tot overmaat van ramp worden ze gevangengenomen door de wilden en vrezen de mannen voor hun leven. Voortdurend leeft Hendrick in angst, totdat hij de ander kant van de verschrikkelijke oorlog tussen hen en de indianen leert kennen…    

Bianca Mastenbroek heeft een bewonderenswaardige historische roman geschreven. Haar personages zijn grotendeels gebaseerd op echt bestaande personen en de situaties op ware gebeurtenissen. Daarnaast gebruikt Mastenbroek een heldere schrijfstijl, makkelijke woorden en directe zinnen. Ook de thematiek en de problemen van de hoofdpersoon komen duidelijk naar voren.

Het verhaal wordt uitvoerig verteld, waardoor een iets te dik boek is ontstaan. Sommige gebeurtenissen voelen bovendien onecht aan. De schrijfster heeft geprobeerd volwassensituaties om te schrijven naar een iets kinderlijke stijl. Meestal pakt dit goed uit, maar soms ook niet. De echte sensatie verdwijnt uit deze scènes, de vreugde die vaak met deze situaties gepaard gaat lijkt geforceerd, waardoor de scène minder goed uit de verf komt. Gelukkig zijn deze scènes veruit in de minderheid. Door Mastenbroeks stiptheid en drang naar historisch correcte situaties is er toch een spannend en mooi verhaal ontstaan over de moedige Hendrick, die bovendien ook echt heeft bestaan. Een boek over een jongen die zijn eigen wegen probeert te vinden. Een boek dat zeker je aandacht, en het lezen, waard is.