Dan Brown heeft toch iets met zoektochten. Deze keer mag de duffe prof van dienst opdraaien om een ring met vermeend codewoord op te sporen. De man ontpopt zich prompt tot een James Bond figuur die het zonder probleem opneemt tegen een professioneel killer. Deze keer is het geen albino, maar een dove pot. Waar hebben we dat nog ergens gelezen? Afgezien van de voorspelbaarheid, een iets te hoge toevalsfactor en het feit dat Brown ei zo na Spanje afschildert als een ontwikkelingsland, is dit een waardige actiethriller. Brown weet hoe hij vaart in zijn verhaal moet krijgen en hoe hij de aandacht van de lezer moet vasthouden, maar dat gaat dan wel ten koste van de diepgang van de personages. Inhoudelijk stelt het allemaal niet veel voor, maar wie maalt daarom? De literaire meerwaardezoekers mogen hun messen slijpen, maar voor wie graag eens een paar uur onbezorgd leesplezier heeft, is dit boek best een aanrader. Zoals altijd mag je bij Brown niet te diep of te lang nadenken: zo is het mij nog altijd niet duidelijk waarom er überhaupt zoveel lijken moeten vallen en denk ik dat Brown dringend eens het concept ‘tijdzone’ moet bekijken. In het genre ‘James Bond’ en ‘vakantielectuur’ zeker 4 sterren waard, maar verder geen literaire hoogvlieger, dus algemeen niet meer dan 3.