Georgisch familiedrama in historische context

In meer dan 1200 bladzijden vertelt Nino Haratischwili ons het verhaal van de familie Jasji gedurende zes generaties in de tijdspanne van een eeuw.
De verteller, Nitsa, is een nazaat van de chocolatier die een verrukkelijke, maar ook gevaarlijke chocoladedrank heeft uitgevonden. Deze drank is de rode draad door de hele geschiedenis als aankondiging van onheil voor de personages.
Nitsa vertelt het verhaal van haar familie, te beginnen bij de genoemde chocolatier, aan haar nichtje Brilka (uit de titel), dochter van haar zus.
Tegelijkertijd wordt ons een beeld geschetst van de geschiedenis van Georgië in de twintigste eeuw tijdens de bezetting door de Sovjet-Unie.
Dit historische aspect was voor mij het meest interessant, aangezien ik eigenlijk niets wist van Georgië.
Het familieverhaal daarentegen kon mij niet echt boeien.
De personages zijn hoofdzakelijk vrouwen en met hen leven we als lezer het meest mee. De paar mannen die meespelen komen of minder uit de verf of zijn ronduit slecht.
Wat de vrouwen allemaal meemaken is verschrikkelijk, door de historische gebeurtenissen en door verkeerde keuzes die ze maken. Dit is al erg genoeg maar het wordt allemaal ook nog verteld in een dramatische en theatrale schrijfstijl die bij mij averechts werkte: bij sommige stukken wekte het vooral ongeduld en irritatie op (“nu weet ik het wel, hoe erg het is”).
Als je daar wel van houdt is het een meeslepend verhaal denk ik.