Stone Love

‘Duister Verleden’ - Wim Hendrikse




Genre: Thriller
Uitgeverij: Aspekt
ISBN: 9789463385466
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 406
Verschijningsdatum: 31 januari 2019

Met grote dank aan Uitgeverij Aspekt BV voor het recensie-exemplaar.

Inhoud
Detective Joop Hamelink runt samen met zijn vader een detectivebureau. Hij onderzoekt aanvankelijk de vondst van een eeuwenoud kinderlijkje in Terneuzen maar komt samen met zijn vriend Theo de Rooy, die rechercheur is, al gauw in een situatie terecht waarin moord, verdwijning en inbraak het duo leiden naar een sekte in Zuiddorpe.

Mijn mening
Bijzonder leuk om een recensieboek te ontvangen dat een persoonlijk bericht bevat en een handtekening van de auteur. Wat het extra leuk maakt is dat het boek zich afspeelt in Zeeuws Vlaanderen. Een deel van Zeeland waar ik in mijn jonge jaren veel tijd heb doorgebracht.

Het boek is een nieuw deel in de Eyewitness Thrillerreeks. Wat direct opvalt is het uiterlijk van het boek. Het boek is met ruim 400 pagina’s fors te noemen en de omslag is prachtig. Het boek bevat naast een proloog, epiloog en dankwoord, vijfenzeventig hoofdstukken. Dit verhoogt de leesbaarheid. Nog even een hoofdstuk lezen, lonkt. Anderzijds is het aan te bevelen om het boek achter elkaar door te lezen. Het is best complex door de vele verhaallijnen en dan helpt het om ‘in het verhaal’ te blijven.

De namen van de personages zijn goed gekozen en worden qua karakter goed neergezet. Hoewel er veel gebeurt, is het verhalende tempo laag. Er wordt volop tijd genomen om de gebeurtenissen te serveren. Het tempo is zo gemoedelijk laag dat ik soms verlang naar tempo. De stedeling in mij moet zo nu en dan echt zijn geduld bewaren om op nieuwe ontdekkingen te wachten. Toch blijf ik nieuwsgierig naar de afloop en weet de auteur mij uiteindelijk te verrassen.

Wat auteur en recensent nog meer gemeen hebben, is de fascinatie voor David Bowie en zijn muziek. De auteur heeft diverse boeken geschreven over ‘The Thin White Duke’, zoals hij ook wel wordt genoemd. De titels hiervan vinden we achter in dit boek terug.

Eindoordeel
Mijn favoriete ‘heroes’ in dit verhaal zijn de ouders van het hoofdpersonage Joop. Dit echtpaar is ouder en is naast vertederend, ook stereotype en beschouwend. De borrel van de man, die oogluikend wordt toegestaan door zijn vrouw, de zorg, de liefde, de gezondheidsproblemen en de dood zijn onderwerpen die zij samen of met hun zoon bespreken. Dit is zo levensecht dat de uitleg hierover in het dankwoord mij niet heeft verbaasd.
Wanneer een fragment verdrietig is, voel ik dat als lezer ook. Wanneer er agressie wordt getoond, is het echt. Stank kun je ruiken, de rommel kun je naast ruiken, ook voelen en zien.

Zijn er nog verbeterpunten wat mij betreft? Ja, naast het genoemde lage tempo vond ik het jammer dat de speurders bij het vastlopen van het onderzoek naar een kroeg gingen, waarbij ik moest denken aan de bezoekjes aan Smalle Lowietje in de boeken van Baantjer. Verder gaat die vergelijking wat mij betreft niet op.

Wim Hendrikse schreef een boeiende thriller. Zelden heb ik zoveel losse verhaallijntjes zo geraffineerd zien samenkomen, met een gemak zoals ik niet vaak heb beleefd. Het was heerlijk om weer even in Zeeland te zijn. Ik verlaat met lichte nostalgie dit vlakke land. En laat drie sterren achter voor dit spannende en mooie verhaal.

Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren

Mijn persoonlijke songtekst
Inspirations have I none
Just to touch the flaming dove
All I have is my love of love
And love is not loving

(David Bowie – Stone Love)