Hilarisch en leuk

Over de auteur
Gill Sims (1978) is een Britse auteur en illustratrice die met haar blog “Peter and Jane” in Groot Brittannië grote bekendheid geniet. Onderwerp is het leven als moeder (en ouders) van jonge kinderen met alle charmes en frustraties. Dit onderwerp komt ook terug als thema in haar romans. ‘Waarom Mama drinkt’ is de vertaling van Why Mummy drinks. Een boek dat meer dan 150.000 keer werd verkocht. Onlangs verscheen de opvolger Why Mummy swears. Die is nog niet in het Nederlands beschikbaar. De vrolijke felgele omslag van het boek bevat vrolijke illustraties die niet door de auteur zijn gemaakt.

Inhoud
Ellen en Simon hebben twee kinderen, Peter van acht en Jane van tien jaar. Het leven van een moeder die naast haar werk ook een gezin draaiende moet houden is het thema van deze humoristische pageturner. We volgen Ellen in haar dagelijks leven, waarin ze haar best moet doen om een avond in de week vrije tijd voor zichzelf te creëren. Het verhaal is opgedeeld in delen die de maanden van het jaar als titel hebben en lopen van ‘september’ tot en met ‘augustus’. Binnen iedere maand worden, net als in een dagboek, de gebeurtenissen onder de specifieke datum beschreven. Dit verklaart ook de ondertitel Het dagboek van een uitgeputte moeder.

Mijn mening
Het boek wordt gelezen door mij, als vader van een gezin met drie opgroeiende kinderen. Ook al worden de gebeurtenissen vanuit de beleving van de moeder beschreven, toch levert het mij een scala aan herkenbare, pijnlijke en nauwelijks voorstelbare situaties op die zich afspelen binnen een gezin. Ook de relaties met familie, vrienden, buurtbewoners en schoolouders komen uitgebreid aan bod. De gevoelens van plaatsvervangende schaamte wisselen de lachsalvo’s af. Want hardop lachen, daar valt bij het lezen van dit boek niet aan te ontkomen.

De karakters worden redelijk waarheidsgetrouw beschreven en worden naarmate het verhaal vordert, af en toe ook buitenproportioneel aangedikt. Deze ‘over the top’ momenten zorgen voor een extra humoristisch geheel. Maar geloofwaardig is het dan niet langer. En dat is waar het verhaal hinkt op twee gedachten. Enerzijds is het de bedoeling van het boek dat je je als ouder realiseert dat het leven van een ouder niet over rozen gaat. En dat dit dus voor alle ouders geldt, ook al denk je soms dat je de enige bent die met problemen rondom het ouderschap kampt. Het gevoel van verbondenheid en van ‘gedeelde smart is halve smart’ zijn een deel van de moraal. Anderzijds zit er een ongeloofwaardig deel in, waarin zaken teveel worden uitvergroot. Dat maakt het geheel absurdistisch, mede door een grote portie onderbroekenlol.

De vertelstijl is vlot en door de korte hoofdstukken legde ik na een aantal uur met een glimlach op de lippen en een diepe zucht het boek neer. Uit.
De achternaam van de auteur luidt ‘Sims’. En daarbij moest ik onvermijdelijk denken aan het gelijknamige computer-simulatiespel. Het is alsof je getuige bent van alles wat er met een hele club mensen gebeurt. De auteur pakt ze op, zet ze ergens neer en ik ben er getuige van. Het verhaal brengt ook korte losse shots en scenario’s die nu en dan op identieke wijze verderop in het boek terugkeren en vrijwel altijd hilarisch van aard zijn. Net als bij het computerspel kun je deze succesformule eindeloos herhalen en volhouden. Hierin schuilt de kracht en tegelijkertijd het gevaar van deze schrijfstijl en formule.

Eindoordeel
Als kind las ik de serie van Sue Townsend over de geheime dagboeken van Adrian Mole. Iedere ouder die hier ooit van heeft genoten, vindt hetzelfde plezier in dit boek. En deze keer niet vanuit het perspectief van het puberende kind maar vanuit de ouderrol. Ik geef dit boek met veel plezier 3 sterren.

Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren


Mijn persoonlijke songtekst
“Sippin' on gin and juice, laid back
With my mind on my money
And my money on my mind”
(Snoop Dogg – Gin and Juice)