slecht geschreven

Ik vond het een rommelig en slecht geschreven boek. Na hoofdstuk 3 ben ik ermee ophouden omdat ik helemaal geen structuur kon ontdekken. Het zijn korte stukken met ervaringen van bevrijdingskinderen die willekeurig achter elkaar gezet zijn. Ze worden niet geïntroduceerd, maar je krijgt opeens het verhaal van deze of gene te lezen. Halverwege de tekst is de hoofdpersoon soms opeens iemand anders. Gaat het eerst over Lydia, worden opeens de ervaringen van Tiny verteld. Kop noch staart.
Daarnaast zijn de ervaringen grotendeels vergelijkbaar. Iedereen is blijkbaar op de hoogte, behalve het bevrijdingskind zelf, die onthutst en met vragen achterblijft als hij/zij het geheim ontdekt. De moeder weigert namelijk ook maar iets te zeggen.