Wisselende perspectieven geven totaalplaatje

Het gebruik van wisselende perspectieven is iets waar je als auteur voorzichtig mee om moet springen. Voordat je het weet volgt de lezer niet meer door wiens ogen hij nu weer kijkt, of – nog erger – geef je veel te veel weg en haal je daarmee de spanning uit je verhaal. Jodi Picoult weet deze valkuilen uitstekend te vermijden. Dat is knap, want ze vertelt haar verhaal vanuit maar liefst vier perspectieven. Elk hoofdstuk is een van de vier hoofdpersonen aan het woord. De hoofdpersonen, dat zijn Delia, haar vader Andrew, haar man Eric en hun goede vriend Fitz. De levens van deze vier mensen zijn nauw met elkaar verbonden.
Hoe nauw, dat blijkt wanneer van het ene op het andere moment de politie bij Andrew op de stoep staat en hem arresteert. De beschuldiging luidt ontvoering van een minderjarig kind, zijn eigen dochter. Delia snapt er niets van: hoe kan haar lieve vader, die haar alleen heeft opgevoed omdat haar moeder jong overleed, haar nu ontvoerd hebben? De beschuldiging kan niet kloppen. Andrew geeft echter toe: hij heeft Delia als klein meisje meegenomen bij haar moeder vandaan – ontvoerd, dus. Het feit dat Delia zijn eigen dochter was, maakt dat niet minder strafbaar. Andrew wordt aangeklaagd, en Delia reist hem samen met haar man Eric achterna. Eric is advocaat en als Delia hem smeekt Andrews verdediging op zich te nemen, kan hij niet anders doen dan dat. Dat brengt Delia en hem in een lastig parket, want als advocaat mag Eric niet met Delia over de zaak praten. Daardoor trekt Delia ook veel op met hun vriend Fitz, die als journalist de opdracht heeft gekregen om over de zaak te schrijven.
Doordat ieder hoofdstuk vanuit het perspectief van een van hen beschreven wordt, leer je het gezelschap goed kennen. Soms weet je al meer dan de andere betrokkenen, wat een aardig soort spanning creëert. Jammer is het dat het verhaal meer een spannend familiedrama is dan een echt spannend verhaal. Wanneer er wat meer ‘ontrafelen en ontknopen’ aan te pas was gekomen, had dit verhaal meer spanning gekregen. Nu blijft het bij een interessant en soms intrigerend verhaal, waarbij je wel een mooi totaalplaatje krijgt doordat alle gebeurtenissen vanuit verschillende perspectieven worden beschreven.