Mooi vervolg op Hoofdzaak

Net als in de eerder verschenen thriller Hoofdzaak draait ook in Voltooid het verhaal om Isabel Dieudonné. Zij is specialist postmortale zorg en op oproepbasis zo nu en dan werkzaam als rechercheur. Beide misdaadboeken zijn geschreven door de Nederlandse auteur Mariska Overman.

In Voltooid wordt er in een bos een dode man aangetroffen. Het eigenaardige is dat in het lichaam een tak gestoken is met daarop één enkel woord. Isabel Dieudonné wordt door haar vriend en teamchef van de districtsrecherche Peter bij het onderzoek gehaald. Isabel mag gaan samen werken met nieuwkomer Damon. De twee blijken aan elkaar gewaagd, hebben min of meer dezelfde denkwijze en zetten alles op alles om te achterhalen wat er precies met het slachtoffer uit het bos gebeurd is. Gaat het hier om een roofoverval of is er hier meer aan de hand?

De auteur laat de lezer over de schouder van Isabel meekijken en wordt zo nu en dan ook getrakteerd op een kijkje in de wereld van teamchef Peter en een aantal andere personages. Ze gunt je zelfs een kijkje in de denkwereld van de dader. Zo wordt naast de rode draad in het misdaadverhaal diepgang gecreëerd in de personages waardoor het verhaal van begin tot eind intrigeert.

Hoewel het hier om een losstaand verhaal gaat is het aan te raden eerst het eerder verschenen deel Hoofdzaak te lezen. Je begrijpt dan veel meer van de achtergrond van Isabel en haar zus Lenette. Ook de krachtige vriendschap tussen Isabel en een aantal van haar collega’s is dan direct duidelijk. Voltooid krijgt veel meer diepgang als het eerste deel nog vers in je geheugen staat. Zowel de personages als de auteur Marika Overman lijken in dit tweede deel te groeien. De personages worden krachtiger en de schrijfstijl van Mariska, die al aangenaam was, komt in deel twee nog beter uit de verf. Ze schrijft bijna filmisch en zeer gedetailleerd. Je bevind je als lezer bijna naast haar in het bos en in het mortuarium. Voltooid heeft minder ondragelijke nagelbijtende spanning dan je van een misdaadroman zou verwachten, maar maakt dat gemis direct weer goed door uit te blinken in de psychologische aspecten en familiedrama’s rondom de personages. Bovendien zet de auteur je aan het denken over hedendaags spelende thema’s. Hopelijk volgen er nog meer boeken rondom Isabel Dieudonné en besluit Mariska Overman niet dat de verhaallijn rondom Isabel hiermee ten einde is.